مرمت­گر موزه

مرمت­گر موزه

مرمت­گر اصول علمي اشياء را مورد ارزیابی قرار مي­دهد  و از تخریب و آسیب آن­ها جلوگيري  می کند و در صورت نياز به مرمت آن­ها مي­پردازد. مرمت­گر وظيفه دارد محيط و اشياء ضدعفوني كرده دما و رطوبت نسبي متناسب را براي اشياء فراهم كند همچنین ميزان آلاینده­هاي هوا،  نورها و پرتوهاي مضر را تحت كنترل داشته باشد. مرمت­گر بايد داراي دانش تخصصي در رتباط با اشياء خاص نظير نقاشي­ها، مجسمه­ها و... باشد.

هم چنين براي به روز نگه­داشتن اطلاعات و دانش  خود لازم است با سازمان­هاي متخصص در اين زمينه ارتباط داشته باشد.

ميزان تحصيلات:

دانش آموخته ازدوره­هاي آموزشي مرمت­گري، اين دوره­ها بايد دست­کم 2 سال يا بيشتر شامل مباحث نظري اصول مرمت وكارهاي عملي در اين زمينه باشد.

دانش توانايي مهارت:

مهارت دركار با مواد گوناگون

دانش فن­شناسي و شناخت مواد در آثار هنري

شناخت روش­هاي آزمايشگاهي

توانايي گزارش از مراحل كار

شناخت عناصر تأثیر گذار بر كنترل محيطي وكنترل شرايط نگهداري

آگاهی از چگومگی جابجایی اشیاء مخزن و تالارهای نمايشي

توانايي ايجاد در ارتباط و همكاري با ديگر كارمندان برای رسيدن به اهداف مرمتي

برخورداري از دانش مرمتي علوم ديگر كه در نهايت منجر به بهره­گيري از فن­آوري روز در اين زمينه می شود.

توانايي برنامه­ريزي اصولي براي تأمين آزمايشگاه مرمت و توسعه آن

منبع: درآمدی بر مدیریت موزه و نگارخانه، گردآوری و تدوین محمد حکمت، تهران: نزهت،1386،ص91-92

 

 

جمع­دار موزه (ثبت كننده اشياء موزه)

ثبت كننده مسئول هم سازماندهي و نگهداري فرم هاي تنظيم شده اسناد قانوني پرونده ها و اطلاع از سيستم هاي مرتبط با به دست آوردن اموال، فهرست بندي، امور بسته بندي، ارسال صورت بندي ، بيمه، انبارداري و كنترل مستمر اشياء است.

جمع­دار موزه تمامي مراحل مربوط به امانت گرفتن و امانت دادن اشياء را سازماندهي ثبت و هماهنگ مي­كند. اين اعمال شامل نگه­داري يا بسته­بندي اشياء، مذاكران بيمه­اي، انتخاب روش­هاي ارسال يا بررسي اشياء ورودي و خروجي، رسيدگي به تقاضاي تكثير و نسخه­برداري است. مسئول ثبت بايستي اطلاعات طوري سازماندهي كند تا حقايق و فرضيه­ها و نظريه­ها را به­توان به­طور مفيد و به آساني از آن استخراج كرد.

ميزان تحصيلات:

تحصيل در يكي از رشته­هاي موزه­اي يا علوم انساني

تجربه كاري:

دو سال سابقه كار در بخش ثبت اموال يا ديگر مشاغل موزه كه ثبت اموال از وظايف اصلي آن بخش شمرده مي­شود.

دانش وتوانايي و مهارت:  

آگاهي از روش­هاي ثبت اموال فرهنگي تاريخي

آگاهي از امور مخزن­داري و نگهداري اشياء

آگاهي از مسائل قانوني مرتبط با مجموعه­ها، قوانين نشر و سياست­هايي كه در زمينۀ نشر و تكثير به­كار گرفته مي­شود.

آگاهي از سيستم­هاي پردازش و مديريت اطلاعات

آگاهي از روش­هاي بسته­بندي و حمل و نقل اشياء و چگونگي حفاظت از آن­ها

آگاهي از روش­هاي حفاظت فيزيكي.

منبع: درآمدی بر مدیریت موزه و نگارخانه، گردآوری و تدوین محمد حکمت، تهران: نزهت،۱۳۸۶،ص۹۰-۹۱

موزه دار

موزه دار

فردي متخصص و تحصيل كرده در رشته دانشگاهي مرتبط با مجموعه­هاي موزه است.

مسئوليت موزه­دار معرفي اشياء مختلف در موزه به بازديد كننده مي باشد، اين اشياء ممكن است اماني يا متعلق به موزه باشد.

دانش تخصصي در يكي  از مباحث موزه اي (کارشناس موزه داری)

توانايي تفسير اشياء ايجاد ارتباط بين علوي كه مرتبط با مجموعه ها مي باشد.

آگاهي از تكنيك ها در ارزشيابي حفاظت نگهداري و نمايش اشياء

آگاهي ازبازارهاي جاري و قوانين جاي درحوزه تخصص.

مهارت در شيوهاي ارتباط چه از لحاظ گفتاري و چه از لحاظ نوشتاري به منظور ايجاد ارتباط سطوح مختلف تحصيلي و نيل به اهداف متفاوت

شناخت اهداف و برنامه هاي آموزشي و ارائه سيستم هاي آموزشي در سطح مدارس يا دگير موسسات آموزشي

شناخت از مجموعه های موزه

مهارت در به كارگيري روش هاي تحقيق

آگاهي از روش هاي ارزيابي تحصيلي

منبع: درآمدی بر مدیریت موزه و نگارخانه، گردآوری و تدوین محمد حکمت، تهران: نزهت،1386،ص88

طراحی  نمايشگاه  در موزه

طراحی  نمايشگاه

طراحي نمايشگاه نظارت و ايده هاي موزه داران و مدیران موزه را به شكل نماشگاه هاي موقتي يا دوره اي مي كند. طراح در راستای تحقق بخشيدن به اين هدف از طراحي، مدل سازي، نور پردازي و جاي دادن اشياء و تابلو ها در محل مناسب كمك مي گيرد طراح نمايشگاه مي تواند به عنوان مشاور ايجاد نمايشگاه انجام وظيفه كرده و مسئوليت اجرايي داشته باشد.

ميزان تحصيلات

گواهينامه يا مدرك كه زمينه طراحي گرافيك، طراحي صنعتي، گرافيك تبليغاتي، طراحي داخلي، طراحي صحنه و با سابقه كاري عملي در رسانه هاي تصويري داشته باشد.

دانش توانايي و مهارت

توانايي طراحي نمايشگاه متناسب با اهداف و ساختار منفرد

 توانايي ارزيابي و قضاوت از طريق حس زيبا شناسي

ابزار نظر در طراحي و اجراي نمايشگاه

آگاهي نسبت به امور امنيتي و حفاظت اشياء

شناخت سيستم هاي نور پردازي

شناخت ابزار و روش هاي طراحي و نمايشگاه

توانايي بر آورد و تخمين هزينه ها

 تعيين بودجه و امورمالي

شناخت ابزار ارتباط جمعي و صوتي و تصويري

آگاهي از ماهيت  اشياي كه قرار است به نمايش گذاشته شوند.

منبع: درآمدی بر مدیریت موزه و نگارخانه، گردآوری و تدوین محمد حکمت، تهران: نزهت،۱۳۸۶،ص۹۲-۹۳

مديريت فضا در مخازن موزه ها

   مديريت فضا در مخازن موزه ها

    کرم ميرزايي کارشناس موزه­داری

مخزن يا گنجينه از بخش­هاي مهم موزه به شمار مي­آيد، به طوري که موزه به پشتوانه اشياء موجود در آن اعتبار مي­آيد. امروزه فراهم نمودن شرايط نگه­داری و بهينه­سازي مخازن و همچنين مديريت در آن از وظايف موزه­داران است. فضاهايي را که برای مخازن در نظر گرفته مي­شود، محدود اند و با تعداد و حجم آثار همخواني ندارد. از اين رو بيشتر اوقات موزه­ها با کمبود جا مواجه مي­شوند. اين کمبود را با مديريت درست در تقسيم­بندي فضاهاي موجود و نيز استفاده از تجهيزات  تا حدي قابل جبران است.

ظرفيت مخزن

ظرفيت مخزن کميتي از فضای مخزن موزه است که، شرايط نگه­داری اشياء در آن به بهترين شکل طراحی و ساخته شده است. موزه­اي را نمي­توان يافت كه مخزن آن ظرفيتي نامحدود داشته باشد. اما تجهيزات مناسب و كافي به همراه مديريت مؤثر، امكان استفاده بيشتر از مخزن را فراهم مي­آورد.

بسياري از موزه­هاي كوچك هرگز فرصت كافي براي انبار كردن اشياء را نداشته­اند.  به همين سبب مديران اين موزه­ها، هميشه مجبور بـوده­اند كه از مخازن و انبارهاي نامناسب يا با موقعيت نامطلوب، استفاده كنند معمولاً اين مخازن متمرکز نبوده و در يك يا چند ساختمان پراكنده هستند.

با توجه به اين که مخازن  اين گونه موزه­ها به شكل تدريجي و منفرد ساخته شده­اند، تا به­طور موقت از فشار  كمبود فضا رهايي يابند، اما اين کار به اشياء آسيب فراوانی وارد مي­آورد.

موارد كمبود فضا

 · مواردي كه نياز به جاي اضافي براي بر پا كردن نمايشگاه­هايي باشد. در اين­صورت تامين جا براي انبارها و مخازن اولويت دارند.

· تمايل به كم كردن اشياء موجود در نمايشگاه­ها و سالن­های ارائه آثار. هنگام بازسازي و مـرمـت نـگـارخـانـه­ها و سالن­هاي نمايش اشياء را به انبار و مخازن مـي­بـرنـد، امـا پـس از پـايـان ايـن كـار اشـياء كمتري را به نگارخانه­ها  بر مي­گردانند.

· گسترش يافتن و متراكم كردن مجموعه­ها، به دليل عدم هماهنگي ميان برنامه­هاي حفاظت از مجموعه­ها و افزودن و كاستن از حجم آن­ها. هر چند که يکي از راه حل­های ايده­ال براي حل مسائل مخزن و انبار موزه­ها، فراهم كردن مخازن جديد است.

راه­هاي بهبود و گسترش ظرفيت مخازن

· سازمان­دهي مجدد اشياء براي استفادة بهتر از تجهيزات موجود؛ براي مثال، اين كار را مي­توان با طبقه­بندي اشياء بر اساس اندازة آن­ها براي اسـتفادة بهتر از قفسه­ها يا فضاهای مرده ميان جعبه­ها و محفظه­ها انجام داد.

· ادارة مخزن با سخت­گيرهاي بيشتر براي استفادة بهينه و مؤثر از تجهيزات.

· استفاده از نگارخانه­هاي عمومي براي بخشي از مخزن كه قابل ديدن هم هست و شرايط لازم براي حفاظت از اشياء را مختل      نمي­كند(مخازن با سيستم باز).

· تهيه تجهيزات جديد و اضافي براي استفادة مؤثرتر از كف يا ظرفيت كلي مخزن كه البته بايد ميزان مجاز بار و شرايط ايمني را هم مدنظر داشت.

· انتخاب يكي از كارمندان به­عنوان مسئول تقسيم  مخزن و تجهيزات آن كه به استفاده مؤثر از آن­ها نظارت داشته باشد.

 شرايط دسترسي به اشياء و جابجايي آن­ها

دسترسی آسان به اشياء در مخزن  از ويژگي­هاي مهم مخازن استاندار است، به همين سبب اشياء مخزن را بر اساس اندازة، وزن، ابزار دسترسي و شيوه جابجايي،  به سه دسته طبقه­بندي مي­كنند.

1- اشياي ريز

اشيايي كــه ابعاد و اندازه کوچکی دارند. نمونه اين اشياء دانه­های ريز، رشته مهره­ها، ابزارهای سنگی،   پيکرک­هاو..است. اين اشياء به دليل اندازه کوچک مي­توان به­طور مجموعه­ای در جعبه­هايی با اندازه­هاي مناسب نگه­داری مي­کنند. با در اختيار داشتن تصاوير کوچک در کنار جعبه، جستجو و دسترسي به اشياء  سريع­تر انجام مي­گيرد. سپس اين جعبه­ها را به­صورت دستي جابجا و در كشوها، قفسه­ها و كابينت­های ويژه نگه­داري مي­کنند.

2- اشياي کوچک

اين دسته از اشياء را مي­توان به طور جداگانه و يا در جعبه­های ساخت شده، نگه­داری کرد. اشياء کوچک را دستي يا مكانيكي ( با چرخ دستي يا بالابر ) جابجايي کرده و آن­ها را بر روي طبقه­ها و پالت­های تهيه شده قرار مي­دهند، کتاب­های قديمي، نسخه­هاي خطي، تابلوهای نقاشي و.... از اين دسته اشياء هستند.

3- اشياء بزرگ و سنگين

خمره­های سفالی بزرگ، دست بافته­های بزرگ، تابلوهای بزرگ نقاشي و... اشيايي هستند که اندازه بزرگ دارند و برای نگه­داری آن­ها نياز به تجهيزات ويژه­اي برخوردار است. در هنگام جابجايي آن­ها مكانيكي با بالابر يا جرثقال است و نگه­داري آن­ها روي طبقات پالت كه با فاصله كم از كف قرار گرفته است، انجام   مي­پذيرد.

شيوه جابجايي و نوع تجهيزات بر روي پهناي رديف­ها مؤثر است؛ ميزان نياز به جابجايي و دسترسي به اشياء ممكن است بر نوع تجهيزات مورد نياز و جاي آن­ها در مخزن تأثير داشته باشد.

رابطه دسترسي و تراكم

چگونگي دسترسي به اشياء با تراكم آن­ها در مخزن موزه­ها رابطه مستقيم دارد، به­طوري كه اشياء درون

جعبه­ها يا روی قفسه­ها با قابل ديد و در دسترس بودن آن­ها رابطه مستقيم دارند.

تغيير از نگه­داري اشياء در جعبه به شيوه­اي كه در آن اكثر اشياء در معرض ديد است نياز به جاي زياد دارد. اما در مقابل امتيازات فراواني هم دارد.

آسيب­پذيري اشياء

اشياي شكستني، آسيب­پذير و بسيار با ارزش نياز به حفاظت مضاعف و  بيشتري دارند. با تهيه و ساخت  جعبه­هايي که با پوشال، ابری و بالشتک­هاي خاص پر شده­اند و از تکان خوردن اشياء جلوگيري به­عمل    مي­آيد. براي نگه­داری بهتر از اين اشياء بايد آن­ها را در كابينت­هاي قفل­دار نگه­داشت، كـشوهـا را تقسيم­بندي كرد تا اشياء در جاي خود ثابت باشند. و زير آن­ها بالشتك­هايي گذاشت تا تكان نخورند.

  محدوديت­هاي ناشي از ساختمان يا مكان مخزن

بيشتر موزه­ها در ساختمان­هاي قديمي ايجاد شده­اند، به همين علت مخازن آن­ها برای نگه­داری مناسب نيست و بايد در باسازی و مرمت آن­ها ضوابط و شرايط استانداردهای نگه­داری رعايت شود، از جمله:

· رعايت ميزان بار مجاز بر كف يا قفسه­ها نسبت به وزن و تراكم اشياء و وزن تجهيزات جابجايي در مورد مخازني که در طبقات ساخته شد­اند.

· تعيين فاصلة مجاز تجهيزات يا لوازم آويختني مثل لوله­ها، چراغ و ... با اشياء.

· جاهايي كه ستون­ها اشغال مي­كنند نسبت به تجهيزات موجود در انبار و مخزن.

· اختلاف سطح، که ممكن است در جابجايي مكانيكي يا استفاده ازچرخ­هاي دستي مشکلاتي به همراه داشته باشد.

· تراز بودن كف با توجه به­جاي واحدهاي متحرك مخزن يا استفاده از تجهيزات جابجايي مكانيكي.

· اندازه پهناي درها، ورودي­ها و همچنين به داخل يا خارج باز شدن درها در مخازن موزه­ها مورد توجه است.

· اندازه فضايي بارگيري و پله­ها با توجه به  اندازه اشياء و وسايل جابجايي.

· مناسب با وسايل و جرثقال­ها، از جمله  دايره مانند براي دور زدن آن­ها، عرض دروازها، محدوديت ارتفاع و پاركينگ.

 تجهيزات مخازن

انتخاب تجهيزات مناسب از عوامل كليدي در افزايش كارايي مخازن است. بررسي­هاي موردي، هم تنوع تجهيزات استاندارد مناسب براي استفاده در موزه­ها و نگارخانه­ها را نشان مي­دهد و هم نمونة تجهيزاتي را كه براي فراهم آوردن شرايط خاص طراحی شده­اند. قفسه­ها، کمدها، طبقه­ها، ريل­هاي نگه­داري تابلوهاي نقاشي و ... نمونه­هايي از تجهيزات به­کار رفته در مخازن موزه­ها است.

 معيارهاي اصلي براي طراحي يا تخصيص تجهيزات

1- كاربرد موثر  و ظرفيت مخزن

 براي استفادة هر چه بيشتر از ظرفيت مخازن، از قفسه­ها و طبقه­ها و كشو، روي پايه­هاي متحرك كه مي­تواند باعث صرفه­جويي در ظرفيت مخزن و در نتيجه هزينه­های تمام شده ساختمان مخزن شود.

يکي ديگر از اين روش­ها نصب نيم طبقه بين كف و سقف سكوهاي است تا از فضاهای موجود بيشتـراستـفاده شود.

2- ملزومات مجموعه­ها

· با توجه به حساسيت و ويژگي­های اشياء،  تجهيزات استاندارد ساخته شده، استفاده مي­گردد.

به­عنوان نمونه، براي نگه­داري پارچه­ها از غلتك، براي پوشاك از آويز لباس، براي اشياء كوچك از كشوهايي كه چند قسمتي هستند  و براي اشياء بزرگ و حجيم از پالت مي­توان استفاده كرد.

· تجهيزات مورد استفاده بايد قابليت حفاظت از مجموعه­ها را داشته باشد، و اشياء و سطوح براق و صاف با ملزومات حفاظتي تماس نداشته باشد.

3- جابجايي اشياء

جابجايي اشياء با توجه به اندازه و وزن آن­ها بايد با حساسيت و دقت بيشتر انجام گيرد. به­طوری که، اشياء بزرگ و سنگين روي پالت­ها كاملاً با شيوه­هاي مكانيزه هم­خواني داشته باشد. اشياي متوسط را مي­توان با دست يا با ابزار مكانيكي (چرخ­های دستی ) جابجا کرد و روي قفسه­ها و طبقه­ها يا در كابينت­ها گذاشت. اشياي كوچك، ظريف و شكستني را نيز با دست حمل مي­كنند و دركشو يا كابينت مخصوص نگه­داري    مي­كنند.

4- دسترسي آسان

يكي از مزاياي استفاده از قفسه­بندي يا طبقه­هاي پالت اين است كه اشياء در باز قرار مي­گيرند و هم در دسترس هستند و هم در ديدرس. كابينت­ها با در شيشه­اي و كشوهاي داراي رويه شيشه­اي بررسي اشياء را در خود مخزن و يا در نگارخانه عمومي براي بازديدكننده فراهم مي­آورند بدون آن كه امنيت اشياء به خطر بيفتد.

5- انعطاف پذيری

قفسه­ها يا طبقه­هاي متحرك كه به آساني قابل جابجايي هستند كاربرد آن­ها را نيز در دراز مدت تضمين

می­کند. تا بعدها غير قابل استفاده نمانند. برخی از سيستم­هاي قابل اتصال، جابجايي قطعات استاندارد، مثل درها و كشوها را ميسر مي­سازند.

برنامه­ريزي براي توسعه مخزن موزه­ها

از چندين جهت مي­توان به مسئله برنامه­ريزي براي توسعه مخزن موزه جديد كه هنوز در مرحله برنامه­ريزي است و هم­چنين توسعه موزه موجود پرداخت.

يك روش پيش­بيني توسعه آتي است که در آن ساختن محلي اضافي در هنگام ايجاد موزه در نظر گرفته مي­شود. اين جاي اضافي را مي­توان به­صورت بلااستفاده متصل به مخزني كه در آغاز كار مورد استفاده قرار مي­گيرد ايجاد كرد. راه ديگر تامين جاي اضافي آن است كه براي مخزن، ديوارهاي مرتفع طرح­ريزي مي­شود. تا امكان احداث نيم طبقه در آينده وجود داشته باشد. در صورتي كه اين روش اتخاذ شود، حتماً بايد پيش­بيني­هايي در مورد دستيابي آسان به اين نيم طبقه به­عمل آيد. هم­چنين بايد مطمئن شد كه اين روش موجب محدوديت­هايي در انبار و مخزن موزه نگردد، از مزاياي ديگر استفاده از ديوارهاي بلند در مخزن اين است كه استفاده از سيستم كشويي و طبقه­بندي را در حد بالاتري امكان پذير مي­سازد.

هر چند كه از اين نوع مخازن نياز به نردبان و خطر سقوط وجود دارد ولي با افزايش فضاهايي كه ايجاد مي­شود جبران اين نقيضه نيز به­عمل مي­آيد. هزينه تأمين اضافي مخزن را بايد به­ دقت مد­نظر داشت و مورد بررسي قرار داد، زيرا كه ممكن است ايجاد چنين يي به اندازه ساختن ساختماني ديگر كه زمين آن در دسترس است هزينه بردارد. مشكل اصلي در احداث ساختمان اضافي، تأمين بودجه است. معمولاً براي ساختن اولين مرحله ضروري مخزن موزه، پول كافي در دسترس نيست و دشوارتر از آن تأمين پول براي ساختن بنايي است كه جهت رشد مخزن موزه پيش­بيني شده است.

روش ديگر، در صورت وجود زمين كافي، برنامه­ريزي براي توسعه مـخـزن در يي خارج از موزه است. بايد دقت كرد كه جاها و محل­هاي جديد به طرزي مؤثر با قسمت­هاي اوليه آن مرتبط باشد و آماده سازي آثار هنري و كنترل ايمني فداي ساختن مخازن تازه نگردد.

يك روش ديگر افزايش ظرفيت مخزن، نصب سيستم متحرك با تراكم زياد است كه گاهي مواقع آن را سيستم فشرده مي­نامند. اين تغيير سيستم حذف بـسياري از راه­هاي عبوري را كه در مخزن معمولاً وجود دارد  امكان­پذير مي­كند. اين نوع سيستم مستلزم شناخت توانايي تحمل بار زياد توسط ساختمان است. كه اين امر خصوصاً در بناها و ساختمان­هاي قديمي حساسيت بيشتري دارد.

راه­هاي افزايش ظرفيت  مخازن موزه­ها

   در هر صورتي يك انبار و مخزن در موزه محدوده ای خاص و تعريف شده است اين محدوده ظرفيت نگه­داري اشياء مشخص با ويژگي­هاي معيني را دارد و اين  مي­توان با استفاده از سيستم­هاي انبار با تراكم بالا از قبيل نصب سيستم­ها روي پايه­هاي متحرك، با ايجاد تغييرات جزيي از قبيل قرار دادن سطح مياني و ديواره­هاي سطح بالا تا حد زيادي افـزايش داد. كه بهره­برداري از چنين روش­هايي در دراز مدت براي موزه به صرفه­تر از خريد يا اجاره ساختمان ديگري است كه هزينه­هاي جاري و هزينه­هاي نگه­داري دارد.

براي افزايش ظرفيت و كارايي تجهيزات مخازن انبارها از تجهيزات و لوازم گوناگون مي­توان استفاده كرد كه از آن جمله­اند:

· كشو و طبقه­هاي جدا شدني براي نصب در داخل طبقات و كابينت­ها و همين­طور قطعاتي براي تقسيم­بندي كشوها. اين قطعات باعث مي­شوند اشياء كوچك بيشتري در محفظه­ها جا شوند و نگه­داري اشياء كوچك و بزرگ درکنار هم را ميسر می­سازند .

· جبعه­ها و محفظه­هاي بايگاني در شكل­هاي گوناگون براي نگه­داري كاغذ و عكس به­صورت افقي يا عمودي. بديهي است که جزئيات، مشخصات و شناسنامه هر يك از اين اشياء را مي­توان در كاتالوگ آن­ها يافت كه در جعبه­هاي مخصوص در مجاورت اشياء قرار دارند.

چيدمان اشياء در مخزن

چيدن اشياء درست اشياء در مخزن اهميت فراواني دارد. به­طوری که در برنامه­های ساماندهي و بهينه­سازی مخازن از الويت­های مجريان اين طرح­ها است، تا ضمن استفاده بهينه از فضاهاي مخزن، نگه­داری اصولی و دسترسي آسان به اشياء فراهم آيد. در اين راستا رعايت نکاتی چند ضرورت دارد؛

· تهيه و ساخت جعبه­هايی که از نظر اندازه، استقامت و جنس متناسب با اشياء و قفسه­های نگه­داری باشند.

· تنظيم فاصله بين قفسه­هاي موجود با توجه به اندازه اشياء و جعبه­ها

· قرار دادن جعبه­ها در کابينت­ها و کمد­های نگه­داری بر اساس الويت­هاي کاری، به­طوری که اشيايي که نياز به بازديد مداوم دارند، در دسترس­تر باشند.

· روي هم چيدن جعبه­ها با اطمينان از استحکام آن­ها.

کتاب­شناسي فارسی

- آگراوال، ا.پي، مراقبت و نگه­داری اشياء موزه­اي، ترجمه زهرا راحت ورنو سفادراني، تهران : انتشارات گروه آموزش ادارة کل موزه­ها، چاپ اول ، 1363.

-  تجهيزات انبارها، ترجمة ا. نيک­فرجام، گزارش ماه نشريه داخلي سازمان ميراث فرهنگی، شمارة 11، تهران:

مهرماه 1379، صص 15-14.

- جانسون، ای ورنر – جوآن سی. هورگان، نگاه­داری مجموعة موزه در انبار، ترجمة مهرداد وحدتی دانشمند،

تهران: موسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگی، 1370.

-شلي، مارجري، مراقبت و نگه­داري اشياء هنري، روش­هاي به­کار رفته در موزه متروپوليتن، ترجمه زهرا

باستي، تهران: سازمان ميراث فرهنگي، 1375.

موزه­دارکیست؟

موزه­دارکیست؟

                                                                        کرم میرزایی*

 

پیشینۀ موزه­داری

آغاز  فعالیت موزه­ها  با دورۀ نوزایی در اروپا همراه است. خانوادۀ مدیچی با حمایت از هنرمندان و گردآوری آثار آن­ها و همچنین کاوش­های علمی باستان­شناسی در پمپیی و نگه­داری و نمایش آثار یونان و روم باستان، نخستین گام­هایی برای موزه­داری در سطح دنیا است. اولین مجموعه شخصی دنیا در سال 1683 میلادی در آكسفورد انگلستان با نام موزه آشمولین به صورت عمومی‌در آمد.

اوج هنری موزه­داری جهان را می­توان در موزۀ لوور پاریس دید. این موزه كه هم­اكنون به­صورت یك مركز بزرگ  پژوهشی در آمده است، ‌بزرگ­ترین موزه دنیا به­شمار می­آید. ساختمان این موزه پیش از انقلاب كبیر فرانسه، یكی از كاخ­های سلطنتی فرانسه بود كه در آن آثار با ارزش هنری نگه­داری می‌شد. پس از انقلاب كبیر فرانسه در سال 1789 میلادی این كاخ با آثارش به مردم فرانسه اهداء شد و در سال 1793 میلادی تبدیل به موزۀ ملی فرانسه گردید.

 پیشینۀ موزه در ایران را هر چند در نمونه­هایی مانند چینی­خانۀ شیخ­صفی در اردبیل و کاخ­های شاهان صفوی که پٌر از نقاشی­های دیواری، تزئینات معماری و هنرهای­دستی است، یا در دورۀ قاجار با تأثیرپذیری از اروپا موزه­های درباری تشکیل شد. اما گام­های محکم و اساسی برای موزه­داری در ایران با گشایش موزۀ ایران باستان، آغاز شد.

موزه را نبایستی مكانی دانست كه در آنجا صرفاً آثار تاریخی و باستانی به نمایش در می­آید، بلكه تمامی نمایشگاه­های هنری، علمی، جانوری، پزشكی، نگارخانه­ها، كتابخانه­ها و آرشیوها و بیشتر بناهای تاریخی به‌نوعی موزه هستند. هر شیء و اثرِ به نمایش گذاشته شده در موزه یا نمایشگاه زبان حالی دارد و با بیننده‌اش ارتباط برقرار می‌كند.

 

موزه­دار کیست؟

تمام کارهایی که منجر به تأسیس، راه‌اندازی و ادارۀ یک موزه می­شود به طور کلی موزه­داری نام دارد.

دانشِ موزه­داری در عمل دارای دو بخش است که در واقع مکمل یکدیگرند، یکی گردآوری و نگه­داری مجموعه و دیگری بهره برداری از آن.

 بخش نخست تئوري یا موزه­شناسي است كه به بحث راجع به تاريخچه پيدايش موزه­ها، حكمت موزه در جهان و تمام كارهاي تئوريِ ديگر راجع  به ساختار موزه می­پردازد. و مواردی همچون گردآوري اشياء (وظيفه اصلي موزه)، ثبت و ضبط آن‌ها، آماده‌سازي براي نمايش و ارائه و كارهاي آموزشي و پژوهشي  در بخش دوم عملي (موزه­نگاري) مطرح است.

واژۀ موزه­اوگرافی یا موزه­نگاری در برگیرنده بخش عملی یا توصیف عملی کار است و این دو بخش، یعنی دانشِ        موزه­شناسی همراه با هنر موزه­نگاری است که هم‌زمان پیام موزه را به  گروه­های مختلف بازدید کننده انتقال می­دهد.

مدیریت موزه: بالاترین شخص تصمیم گیرنده در برنامه­های راهبردی موزه است. مدير راهبري فكري موزه را از طريق دانش تخصصي در زمينه مقررات موزه به عهده دارد. همچنين مسئول سياستگزاري تأمين بودجه، ارائه طراح سازماندهي، امور پرسنلي، هدايت برنامه­ها و مشاهده و هماهنگي كارمندان مي­باشد.

از ديگر فعاليت­هاي چرخه­اي مدیر موزه، تلاش در به­دست آوردن اشياء  و تکمیل مجموعه­های موزه، فراهم نمودن شرایط مناسب نگه­داري اشیاء، فراهم نمودن زمینه­های تحقيق تفسير و نمايش اشياء آثار است.

ساختار مدیریتی موزه باید استقلال مدیریتی، استقلال مادی و استقلال اداری داشته­باشد تا بتواند کارکرد واقعی که همانا تأثیرگذاری بیشتر بر جامعه است را اشکار کند. جامعه است

موزه­دار: فردي متخصص و تحصيل كرده در رشته دانشگاهي مرتبط با مجموعه­هاي موزه است. موزه­دار باید دانش تخصصي در يكي  ازمباحث موزه­اي را داشته باشد. با توجه به کارکردهای گوناگون موزه­ها، موزه­دارها نیز وظایف گوناگونی بر عهده دارند.

موزه­دار آموزش­گر: مسئول و اداره کننده برنامه­­های آموزشی مانند سمینارها، همایش­های علمی ـ  آموزشی و سخنرانی­های در موزه است. همچنین برنامه­ریزهای آموزشی بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت موزه و نیز شناخت اهداف و برنامه هاي آموزشي وارائه سيستم هاي آموزشي در سطح مدارس و دیگر موسسأت آموزشي را بر عهده دارد.

موزه­دار پژوهش­گر:  پژوهش بر روی آثار موزه­ای، توانايي تفسير اشياء، شناسایی، مهارت در بكارگيري روش­هاي تحقيق و ايجاد ارتباط بين علومي كه مرتبط با مجموعه­ها مي باشد.

موزه­دار حفاظت­گر(Conservator): موزه­دار حفاظت­گر با آگاهي از عوامل آسیب­رسان با استفاده از روش­های حفاظتی در حفاظت پیشگیرانه، مرمت و  نگهداري آثار در مخازن نگهداری اشیاء موزه­ای و سالن­های نمايش اشياء تلاش می­کند.

راهنمای موزه: مسئوليت راهنمایی و اطلاع رسانی مخاطبان موزه و  معرفي اشياء  به روش­های گوناگون،

مهارت در شيوهاي ارتباط چه از لحاظ گفتاري و چه از لحاظ نوشتاري به منظور ايجاد ارتباط سطوح مختلف تحصيلي و نيل به اهداف رضایتمندی مخاطبان از ویژگی­های این گروه از موزه­داران است.

امین­اموال موزه(keeper):  این موزه­دار در راستای فعالیت­هایی از جمله؛ شناخت از مجموعه موزه، آگاهي از روش­هاي ارزيابي برای شناسایی اشیاء قابل ثبت، مسئول سازماندهي و نگه­داري فرم­هاي تنظيم شده، اسناد قانوني پرونده­ها و اطلاع از سيستم­هاي مرتبط با به­دست آوردن و تحویل اموال، فهرست­بندي، بسته­بندي، انبارداري و كنترل مستمر اشياء مي­باشد.

جمعدار موزه: تمامي مراحل مربوط به امانت گرفتن و امانت دادن اشياء را سازماندهي ثبت و هماهنگ مي­كند. اين اعمال شامل نگه­داري يا بسته­بندي اشياء هنگام تشکیل نمایشگاه یا امانت دهی به دیگر موزه­ها، انتخاب روش­هاي ارسال يا بررسي اشياء ورودي و خروجي، جمعدار باید در هنگام ثبت اطلاعات اشیاء را طوري سازماندهي كند تا حقايق،  فرضيه­ها و نظريه­ها را به­توان به­طور مفيد و به آساني از آن استخراج كرد.

آگاهي از روش­هاي ثبت اموال فرهنگي تاريخي،آگاهي از امور مخزن­داري و نگهداري اشياء، آگاهي از مسائل قانوني مرتبط با مجموعه­ها، آگاهي از سيستم­هاي پردازش و مديريت اطلاعات، آگاهي از روش­هاي بسته­بندي و حمل و نقل اشياء و چگونگي حفاظت از آن‌ها، آگاهي از روش­هاي حفاظت فيزيكي.

طراح نمايشگاه: این افراد طراحي نمايشگاه، نظارت بر ايده­هاي موزه­داران و مدیران بخش­های موزه را به شكل نماشگاه­هاي موقتي يا دوره­اي را بر عهده دارند. وی در جهت تحقق  اين اهداف از طراحي، مدل سازي، نور پردازي و مکان­یابی برای نمایش دادن اشياء و آثار موزه­ای در محل مناسب كمك مي­گيرد. طراح نمايشگاه مي­تواند به­عنوان مشاور ايجاد نمايشگاه انجام وظيفه كرده و مسئوليت اجرايي داشته باشد.

موزه­دار گزینش­گر آثار(Curator): برای انتخاب آثار موزه­ای در تالارهای نمایش و برگزاری نمایشگاه­های موقت نیاز به شناخت مجموعه­های موجود است از این رو متخصص گزینش­آثار در موزه­ها این عمل را انجام می­دهد.

مستندنگار: شناسایی دقیق آثار موزه­ای، تهیۀ شناسنامۀ آثار و ثبت آن­ها در دفاتر از مهم­ترین وظایف یک موزه­دار مستندنگار است. مستننگار ممکن است از روش­هایی مانند عکاسی، فیلمبرداری، طراحی و استفاده از چند رسانه­ای­ها بتواند در دستیابی به اهداف خود کوشش کند.

جایگاه مستندنگاری درحیطه­های موزه­داری و حفاظت مرمت اشیاء مشابه دیگر پروژه­های علمی است. در این گو­نه پروژه­ها، نوع بازدید و بررسی کارشناسانه، اهدف، گردآوری اطلاعات و مشاهدۀ مستقیم شیء و اظهار نظر دربارۀ ویژگی­های فنی، هنری و قدمت تاریخی آن در محدودۀ خواسته شده است.

هدف از مستندنگاری تهیۀ گزارش از وضع موجود و گردآوری اطلاعات و مشاهدۀ اثر برای ارائۀ پیشنهادهای سازند در جهت پیشگیری از آسیب­ها و نگه­داری بهتر از اشیاء موزه­ای است. هدف پایانی از مستندنگاری تهیه و تکمیل شناسنامۀ اشیاء موزه­ای است. اطلاعات اشياء موزه­اي معمولاً به روش­های شفاهی، نوشتاری و ديجيتالی به مخاطبان و         مراجعه­کنندگان ارائه می­شوند. بهترين حالت ارائه اطلاعات به پژوهشگران و بازديدکنندگان به­صورت ديجيتالی و رایانه­ای است. زیرا در کمترین زمان و بهترین کیفیت اطلاعات منتقل می­شود.

موزه­داران با استفاده از چندرسانه­ای­ها مانند عکس، فيلم، متن و... از اشياء موزه­ای، امکان بهره­برداری­های پژوهشی را برای محققان، مراجعه­کنندگان و مخاطبان هدف را فراهم می­کنند.

 کتاب­شناسی

 حکمت، محمد، درآمدی بر مدیریت موزه و نگارخانه، تهران: نزهت،1386.

خواجه­ئيان، سايه، مخاطب­شناسي موزه، موزه ها شماره 19، پائيز 1383، ص 3

روح الله امینی، محمود، مبانی انسان­شناسی، تهران.

دبيري­نژاد، رضا، موزه ديروز امروز فردا، تهران: نشر ساحت بهار 1383.

ميرزايی،کرم، پايان­نامه کارشناسی، بررسی و مقايسه مخازن موزه­های ايران با معيارهای بين­المللی با تکيه بر مخزن موزۀ  فرش ايران، مرکز آموزش عالی ميراث فرهنگی ،1382.

نفیسی، نوشین­دوخت، موزه­داری، تهران: انتشارات سمت،1375.

 *کارشناس موزه­داری موزۀ ملی ایران و کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشکدۀ هنر دانشگاه شاهد

گونه­شناسی موزه­ها

گونه­شناسی موزه­ها

                                         * کرم میرزایی

واژگان کلیدی: موزه، موزه­داری، گونه­شناسی موزه­ها

برای گونه­شناسی يك پديده فرهنگي همچون موزه بايد سه اصل مهم و كلي  موضوع موزه، شکل موزه و مخاطبان موزه  را مدنظر داشت. بديهي است كه اين اصول تشكيل يك سيستم مي­دهند و با هم در ارتباط مستقيم مي­باشند.

الف- موضوع موزه

موضوع­های مورد نظر و مطرح در موزه بسيار متنوع هستند به طوري كه در طول تاريخ بشر تا عرض جغرافيايي گيتي گسترده هستند، همين امر موزه­ها را از يك سو جالب و جذاب و از سوي ديگر بغرنج و پيچيده كرده است، اين تنوع باعث ايجاد موزه­هاي متعدد و بي­شمار با موضوع­های گوناگون در سرتاسر جهان شده و طبقه­بندي­هاي زيادي را فراهم آورده است.

موزۀ تاریخی و  باستان­شناسی: دید تاریخی دارند و بیانگر سلسله و دوره­های تاریخی هستند. بیشتر این آثار بر اثر كاوش­های باستان­شناسی به­دست آمده­اند و بیانگر فرهنگ و تمدن گذشته و تلفیق كننده علم، هنر و دانش یك ملت یا یك قوم هستند. چنین موزه­هایی مادر نیز نامیده می­شوند. موزۀ ملی ایران، موزۀ ملی ورسای در فرانسه و موزۀ تاریخ در واشینگتن از این نوع هستند.

تمامی موزه­هایی که مجموعۀ آن‌ها با دید تاریخی تنظیم و گردآوری شده و در یک دورنمای تاریخی در معرض نمایش قرار گرفته است، موزه تاریخی به­شمار می­آید. موزه­هاي تاريخي در واقع نحوة ارائه مستند است يعني هر شيئ به عنوان سندي تاريخي است.

 ویژگی موزه­های باستان­شناسی در آن است که تمامی مجموعه و تعداد زیادی از آن مستقیماَ از طریق کاوش­های   باستان­شناختی به­دست آمده است، کاوش­های علمی، تجاری و یافته­های اتفاقی. در کشورهای برخوردار از تمدن کهن این موزه­ها اهمیت ویژه­ای دارند، در درجۀ اول بازدیدکننده خارجی را با پیشینۀ تاریخی کشور آشنا می­کنند و شوق شناخت تاریخ و فلسفه آن کشور را در او برانگیخته، موجب درک جهان­بینی مردمان آن تمدن باستانی می‌شوند. در مورد بازدیدکننده داخلی نیز موجب شناخت و کسب هویت فرهنگی و ملی او می­گردند. در کشورهای در حال توسعه، موزه­ها با نمایش آثار گرانبهای بازمانده از تمدن باستانی کشور خود همبستگی و تعلق آن را در بازدیدکننده داخلی بیدار کرده، آن‌ها را به حفظ و نگه­داری آن متقاعد می­سازند.

موزه­های هنری: انواع هنرهای تجسمی و تزیینی كه از زیبایی شناسی بالایی برخوردارند، را به نمایش در می­آورند و معمولاً بازدید كنندگان زیادی نیز دارند.  موزۀ هنرهای معاصر تهران، موزه هنرهای ملی در تهران و موزه هنرهای تزیینی در اصفهان از این نوع هستند. موزه­هاي هنري كه زيبايي­شناسي((esthetics اساس آن است، با نحوة ارائه شناخت زيبائي است يعني زيبايي در نحوة ارائه آن حاكم است.

موزه­هاي هنري را به 1- هنرهاي كاربردي 2- هنرهاي تفريحي 3- هنرهاي زيباتقسیم می­کنند.

موزه علوم و تاریخ طبیعی: تجربه­های علمی بر اساس شواهد و وسایل كاری و تاریخی طبیعی كه در بر گیرنده گونه­های مختلف گیاهی به ویژه جانوران است را به نمایش می­گذارند. موزه تاریخی طبیعی اصفهان و موزه علوم و تاریخ طبیعی مشهد از این نوع هستند. موزه­هاي علمي (اكولوژيك) به دو نوع ارائه مي­شوند.

1- موزه­هاي تاريخ علوم كه به موزه­هاي تاريخي برمي­گردد، مثلاً موزۀ صنعت برق، آب و غيره.

2- موزه­هاي علمي: موزه­هايي هستند كه افراد به­طور مستقيم با ابزار كار مي­كند و شرایط حضور مخاطب را به طور مستقیم در مسیر آموزش و تجربۀ کار با ابزار و وسایل علمی را فراهم می­کنند. مانند رصدخانه­ها و آزمايشگاه­هاي فيزيك و شيمي.

موزه­های علمی، این موزه­ها فعال­ترین و دارای بیشترین بازدید کننده در جهان صنعتی هستند و بی­شک دارای پیشرفت­های حیاتی و اساسی در زمینه موزه­شناسی و موزه­نگاری به فنون و نحوۀ ارائه و نمایش آثار بوده­اند. ارائۀ خدمات علمی به بازدیدکننده در این موزه­ها از راه­های گوناگون و بر اساس چند عامل مختلف است.

1-مجموعه آثار طبیعی مانند مجموعه­های زمین­شناسی، گیاه­شناسی، زیست­شناسی و ...

2- مجموعه آثار واقعی مانند ابزار و ادوات و ماشین­های گوناگون از قدیمی­ترین دوران تا عصر حاضر در تمامی زمینه­های علوم، مانند علوم محض و علوم تجربی،

3- نقشه­های مختلف، به­ویژه زیست­نما، مجسمه، ماکت و مدل­های متحرک

4- نمایش­ها و کارهای توجیهی و اثباتی، مانند تمرین با ابزار فیزیکی، که بازدیدکننده خود نیز در اجرای آن شرکت     می­نماید، رصدخانه، آکواریوم، هرباریوم و نمایشگاه­ها،

5- بازدید میدانی؛ با استفاده از این عوامل است که موزه آگاهی­های لازم را برای مخاطبان خود تدارک و ارائه می­نماید.

میدان فعالیت موزه­های علوم گسترده است ولی به طور کلی آن‌ها در دو نظام علوم طبیعی و علوم و فنون قرار می­گیرند که هر یک خود دارای زیر مجموعه­های متعددی هستند.

موزه­های علوم طبیعی در زمینه­های زمین­شناسی، دیرینه­شناسی، زیست­شناسی، گیاه­شناسی، اکولوژی و انسان­شناسی (آنترپولوژی) فعالیت دارند. بخش آنتروپولوژی این موزه­ها نمونه­های مردم­شناسی و     قوم­شناسی و باستان­شناسی را نیز گردآوری می­نمایند. ولی هر موزه آن را از دیدگاه علمی خود تعبیر و تفسیر می­کند، به­طور مثال یک مجموعه از آثار مفرغی لرستان، در موزه­های هنری نمایانگر هنرهای باستانی است در حالی که از نظر مردم­شناسی و قوم­شناسی اسناد معتبری درباره برقراری و سکونت اقوام جدید در منطقه و مهارت­های فنی آن‌ها می باشد.

در پاره­ای از موزه­های تاریخ علوم­طبیعی و محیط­زیست و انسان­شناسی (آنتروپولوژی) مجموعه با دید هنرهای کاربردی نیز تنظیم می­شود، مانند اقتصاد کشاورزی، اقتصاد گیاه­شناسی. در مجموعه زیست­شناسی موضوع­هایی چون بیولوژی انسانی و بهداشت محیط مطرح می‌شود. موزه­های مردم­شناسی نیز در این زمینه می­توانند در میدان محدودی فعالیت داشته باشند. اماکن طبیعی نیز چون موزه­های علوم طبیعی، مانند غارهای طبیعی، آتشفشان‌ها، محل سنگواره­ها، پارک­های طبیعی و ... همراه با اطلاعات علمی و تاریخی در اختیار بازدید کننده­ها قرار می­گیرند.

موزه­های مفاخر: برای ارج نهادن به هنرمندان، نویسندگان، مخترعان و مفاخر جامعه، معمولاً پس از در گذشت آن­ها در خانه شخصی آن­ها پدید می­آید و در بر گیرنده وسایل شخصی، وسایل كار و آثار آن­ها است. خانه شكسپیر نویسنده مشهور انگلیسی و ادیسون مخترع برق در امریكا از این نوع است. در ایران هم خانه بزرگ مرد موسیقی  استاد ابوالحسن صبا تبدیل به موزه شده و در برگیرنده تابلوهای نقاشی، تألیفات و اموال شخصی وی است. همچنین خانۀ دکتر محمود حسابی به موزۀ حسابی تبدیل شده­است.

موزه­های مردم­شناسی: فرهنگ، آداب و رسوم،‌ اعتقادات، پوشاك و سنن اجتماعی حاكم بر جامعه را نشان می‌دهند. موزه مردم شناسی تهران و حمام گنجعلی­خان كرمان از این نوع هستند.

موزه­های انسان­شناسی (مردم­شناسی)، ا از گروه موزه­های هستند که روابط اجتماعی و زیست­محیطی انسان­ها را به تصویر می­کشند. که به­طور مثال به دورانی از تاریخ یک کشور یا یک منطقه می­پردازند. در حال حاضر به­شدت مورد تهدید جهش تمدن صنعتی است. اهداف و عملکرد فرهنگی یک موزه انسان­شناسی از یک سو نشان دادن اهمیت و ارزش و قابل احترام بودن میراث ملی جوامع مختلف و از سوی دیگر نمایش وابستگی، مشترکات و توجه به مرکز مشترک تمدن­ها علیرغم اختلاف نژادهاست.

در کشورهای صنعتی یا در حال صنعتی شدن به رشته مردم­شناسی از علوم انسانی توجه بسیار می‌شود تا ارتباط میان بازمانده ارزش­های سنتی و صنعتی شدن را برقرار کرده، موجب آشتی میان آن‌ها گردد. موزه­های انسان­شناسی بیش از هر نوع دیگر موزه با موضوع اصلی خود که مردم­شناسی است ارتباط تنگاتنگ دارند و در واقع مرکز پژوهش می­باشند، پژوهش­هایی در زمینه فرهنگ مادی، ساختار اجتماعی، باورها و سنت­ها، سیر و سلوک و اخلاق اقوام مختلف و همچنین مطالعه هنرهای پیش از صنعتی شدن و یا در حال صنعتی شدن جوامع مختلف و یافتن راه­هایی برای نجات آن‌ها از آثار فاجعه آمیز تهدیدهای تمدن صنعتی.

موزه­های انسان­شناسی مستقر در هوای آزاد از جاذبه بسیاری برخوردار است، زیرا موجب می‌شود تا اقوام مختلف بخشی از محیط­زیست انسانی خود را شناخته، به آن احترام گذارند و در پی آن، سنت­های در حال از میان رفتن خود را زنده نگاهدارند. از آنجا که مردم­شناسی دانش زندگی است، در ارائه آن باید از فنون جدید مانند ایجاد بستر فرهنگی و طبیعی یا نشر اطلاعات جنبی و تکمیلی از طریق وسایل سمعی و بصری و علوم رایانه­ای استفاده کرد. (خانه­های تاریخی و مسکن شخصیت­های معروف فرهنگی)

كاخ موزه­ها: بنا یا اثر تاریخی هستند كه از گذشتگان به­دست ما رسیده و بیانگر و ضعیت و نحوه زندگی صاحبان آن است. ممكن است در این بنا اشیای تاریخی و نیز آثار هنری از جمله نقاشی روی دیوار،‌گچ­كاری و .... وجود داشته باشد. كاخ موزه­ها معمولاً در مراكز حكومتی به وجود می آیند. هدف از تأسیس این موزه­ها به نمایش گذاشتن اثر و بنای تاریخی و نیز عبرت آموزی است. مجموعه كاخ­های گلستان، سعدآباد و نیاوران در  تهران و کاخ­های عالی قاپو و هشت بهشت در اصفهان از این نوع موزه­ها هستند.

موزه­های نظامی: روند تاریخی انواع سلاح­های نظامی و جنگی را در معرض دید همگان قرار می‌دهند. این نوع اشیا شامل لباس­های نظامی رزمی، اسلحه و دیگر وسایل رزمی نیز هستند.

موزه­های محلی یا منطقه­ای: بیانگر و نمودار فرهنگ یك منطقه و یا یك محله خاص هستند و صرفاًَ آثار و اشیای تاریخی همان منطقه را به نمایش می­گذارند.

ب- شكل ارائه

معرفي و ارائه اشياء و آثار هنري نيز از اهميت فوق­العاده­اي برخوردار است. تنوع اشكال، نقوش و رنگ­هاي به­كار رفته، ابعاد و جنس اشياء، دورۀ تاريخي، سبك­هاي هنري، زمان كشف، حفار، هنرمندان و نيز مناطق ساخت و رونق اشياء و آثار   موزه­اي سبب شده است كه دسته­بندي­هاي متنوع و گاه سليقه­اي در موزه­ها ايجاد گردد. صورت­هاي ديگري از ارائه اشياء و آثار موزه اي كه ممكن است وجود داشته باشد كه در فضاهاي باز، گالري­هاي كوچك، اماكن عمومي ديگر و نمايشگاه­هايي با تناوب زماني با چيدمان­هاي گوناگون هستند.

موزۀ فضای باز: با ایجاد این نوع موزه­ها می­توان به معرفی یافته­ها و داده­های مهم باستان­شناسی كمك بزرگی نمود. زمانی­كه یك كاوش علمی باستان­شناسی منجر به نتایج مطلوب و كشف آثار ارزشمند غیر منقول می‌شود و قابل انتقال به موزه­ها نیست، با فراهم آوردن شرایط و امكانات لازم، مكان مورد نظر را جهت باز دید عموم مهیا می­نمایند. این امر در اصطلاح به موزه فضای باز مشهور است.

پارک موزه­ها: به دلیل داشتن ابعاد گوناگون علمی و فرهنگی و جاذبه­های تفریحی و آموزشی و نیز تفریحی از اهمیت زیاد برخورد دارند، چرا كه مسایل زیستی و طبیعی را از نزدیك برای مردم به نمایش می­گذارند. ویژگی مهم این موزه­ها این است كه عموم مردم می­توانند از دیدن آن‌ها بهرمند شوند. در ایران ایجاد پارك موزه سابقه ندارد ولی در كشورهایی مانند چین و كره شمالی مرسوم است

موزه­های سیار: برای پیشبرد سریع اهداف فرهنگی و به دلیل عدم امكانات موجود در مناطق و شهرهای محروم شكل می­گیرند. این موزه­های فرهنگ های گوناگون را در مكان­های مختلف در معرض دید عموم می­گذارند. اگر به این نوع موزه­ها توجه كافی شود، بسیار تاثیر گذار خواهند بود.

موزه­های مجازی: گونه­ای جدید از موزه­ها که با استفاده از تکنولوژی جدید و رسانه­های نو  به مخاطبان  اطلاعات و خدمات موزه­ای ارائه می­کند. این موزه­ها به­واسطۀ رسانه­های جدید قابلیت­های فراوانی دارند و  امکان دسترسی آسان مخاطبان به مجموعه­های موزه در فضاهای مجازی را فراهم می­آورند. ین راه­های حل مسئلۀ دنیای مجازی باشد.

 ج- مخاطب موزه

موزه­ها بنابه رسالت و اهدافي كه دارند، همانا ارائه اشياء و اطلاعات به­دست آمده در مورد آن‌ها و ايجاد ارتباط با مفاهيم و يافته­ها مي­باشد و در واقع پل ارتباطي بين اين مفاهيم و مخاطبان هستند، مخاطبان و بازديدكنندگان موزه­ها امروزه   گروه­ها و دسته­هاي مختلف اجتماع را تشكيل مي­دهند كه مايلند جواب پرسش­هاي خود را از اين مركز فرهنگي بيابند، در اين ميان به­طور كلي مي­توان به دانش­آموزان دبستاني، نوجوانان، دانشجويان و گروه هاي سني 18 تا 30 سال، بزرگسالان، گروه هاي خانوادگي، گردشگران خارجي گروه­هاي متخصص، معلولان جسمي و حركتي، اقليت­هاي قومي، گروه­هاي مختلط سني اشاره كرد.

امروزه موزه­ها از شئي محوري به سوي مخاطب محوري سوق داده مي­شوند كه اين امر شناخت مخاطب موزه را دو چندان كرده است، در اين راه برخورد روانشناسانه و آگاهانه با مخاطب و شناخت روحيات رفتاري گروه هاي بازديدكننده به    موزه­داران و راهنمايان موزه در رسيدن به اهدافشان كمك شاياني مي­كند. از اين رو راهنماياي موزه­ها در مرحله اول با شناخت مخاطب خود، الگوهاي معرفي شده را به اجراء درمي­آورد. اين كه مخاطب با چه دانسته هايي به موزه آمده و هدف او از بازديد موزه چيست براي راهنماي موزه مهم است، تا بتواند اطلاعات و دانسته هاي خود را به مخاطب انتقال دهد. پس در اين مرحله راهنما شروع به سئوال پرسيدن از مخاطب مي­كند، قبل از اين كه مخاطب و يا گروه بازديد كننده سئوالات خود را بپرسند.

ميزان آگاهي افراد از موضوعات به نمايش درآمده موزه متفاوت است به­همين سبب دانسته­هاي مخاطبان در ابتدا استخراج و سپس راهنمايان موزه­ها با روش­هاي ويژه به جايگزيني اطلاعات يا بازسازي آن‌ها به مخاطب مي­شوند. اين عمل براي افراد مختلف نياز به صرف وقت و انرژي متفاوت مي­باشد.

ايجاد سئوال و سئوالي كردن موضوع­های مطرح شده در موزه ها و تالارهاي نمايش بسيار مهم است كه ايجاد انگيزه بيشتر افراد براي بازديدهاي متعدد از موزه شايان توجه است. با نمايش و چيدمان­هاي غيرعادي اشياء و  به كار بردن علائم و نشانه­هاي سئوال برانگيز مي­توان به اين مهم دست يافت.

باید یك وابستگی و دلدادگی فرهنگی بین اشیا و بازدیدكنندگان به­وجود آورد و موزه را مانند یك مجتمع آموزشی و پژوهشی مورد استفاده همگان قرار داد و آموزش از طریق اشیاء تنها بیننده را به سوی خود جذب نمی­كند. بلكه هدفی بالاتر دارد و آن بالاتر بردن سطح آگاهی و دانش بازدیدكنندگان است. در سایه همین آگاهی است كه غارتگران اموال فرهنگی كم­تر موفق خواهند شد آثار مار را به یغما ببرند.

موزۀکودکان، موزۀ نابینایان، موزۀ معلولان، موزۀ بانوان، موزۀ سالمندان و... موزه­هایی هستند که بر اساس نیاز مخاطبان طراحی و ساخته شده­اند.

*کارشناس موزه­داری و  کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشکدۀ هنر دانشگاه شاهد.

ساختار علمی یک موزه

ساختار علمی یک موزه

                                                                        کرم میرزایی*

واژگان کلیدی: موزه، موزه­داری، ایکوم

تعریف: نقش حیاتی موزه­ها در جوامع بشری نقشی بدیع، ماندگار و مروج ناب­ترین پدیده­های فرهنگی است. موزه­ها از معدود مراكز حافظ یادگاران نسل گذشته و در حقیقت فرزندان هنر و تاریخ هستند. هر یك از این اشیاء در عین بی­زبانی به هزار زبان سخن می­گویند و اسناد معتبری از هنر، فرهنگ و تاریخ را ارائه می‌دهند.

موزه: براساس، اساسنامۀ شوراي بين­المللي موزه­ها(I.C.O.M)، موزه موسسه­اي است دائمي که به­منظور حفظ و  بررسي و گسترش مجموعه­هاي هنري، تاريخي، علمي و فني... از راه­هاي گوناگون به­ويژه با نمايش آن‌ها براي همگان در جهت بهره­مندي و آموزش آن‌ها بر پا شود.

ايکوم: شوراي بين­المللي موزه­ها International Council Of Museumsکه به اختصار ايکوم(I.C.O.M) ناميده  مي­شود، سازماني است غير دولتي وابسته به يونسکو. ايکوم بزرگ­ترين خانواده جهاني موزه­شناسان و سازمان‌هايي است که به نحوي با تعريف موزه در ارتباطند.

با تعمق و تفكر می‌توان زبان حال این آثار را دریافت و از دیدگاه‌های مختلف آن‌ها را بررسی نمود.

ساختار علمي يك موزه

هر موزه يك ساختار عملي دارد و اهداف فرهنگي در مثلث مديريت آن به­صورت  متقابل ديده مي‌شود.

مجموعه متشكل است از تعدادي شيء كه طبق قراردادي قانونمند و هدفدار در كنار هم چيده و قرار گرفته‌اند. اين  مجموعه­ها با هم بيانگر واقعيتي و فرهنگي از مردم و جامعه خاصي است. اگر يك موزه را كتابي  بدانیم، اشياء كلمه­های آن و مجموعه‌ها جمله­های آن هستند، كه توسط عاملي (موزه‌دار) به هم ربط داده شده و مفهوم خاصي را القاء مي‌كند.

موزه در ساده‌ترین شکل خود ساختمانی است که مجموعه‌ای از آثار طبیعی یا بازمانده‌های انسانی را به منظور بازدید و مطالعه در خود جای داده است. این آثار ممکن است از ژرفای زمین و دریا آمده باشد و یا قطعه‌ای از سرستون سنگی یک بنای باستانی و فسیل جانوران منقرض شده در هزاره‌های گذشته یا تخم پرندگان کمیاب باشد؛ همچنین ممکن است به دوران معاصر یا عهد باستان تعلق داشته باشند.

موزه علاوه بر نگه­داری اشیاء هویت آن‌ها را نیز شناسایی می‌کند؛ این سرآغاز شناخت یک شیئ در برقراری ارتباط با آن است؛ این ارتباط سبب می‌شود که افکار بازدید کننده از محیط مألوف خود به دوردست سفر کند.

موزه مجموعه‌ها را چنان در معرض تماشا قرار می‌دهد که بازدیدکننده علاوه بر تفرج خاطر، به سوی بهره‌گیری علمی نیز هدایت می‌شود، چراکه نحوۀ ارائه آثار و اشیاء اگر سنجیده باشد بازدیدکننده، احساس شادمانی کرده، آثار را مورد توجه بیشتری قرار داده، دوباره به آن‌ها فکر می‌کند و به بازدید مجدد آن علاقه‌مند می‌شود. یکی از مهم­ترین کارهای موزه به نمایش گذاشتن داستانِ انسانِ گذشته در برابر چشمان انسان معاصر است و نشان دهد که او چگونه دانش خود را دربارۀ جهانی که در آن زندگی کرده، کسب کرده است، چگونه زندگی خانوادگی خود را بنا نهاده و چگونه هنر، صنایع و تمدن و فرهنگ خود را ساخته است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مجموعه‌سازی از ویژگی‌های تمدن پیچیده او بوده‌است. از همان آغاز که تنها پوشش و اسلحه نیاز اساسی او را تشکیل می‌داد، بشر آموخت که چگونه آن‌ها را گردآورد و برای آینده خود ذخیره کند.

یک موزۀ ایدهآل با مشخصه­های زیر شناخته می­شود:

1-    اساسنامه موزه

 اساسنامۀ موزه مهمترین ساختار یک موزه را تشکیل می­دهد. هدف هر موزه را مي­توان در اساسنامه راهبردي آن خلاصه كرد و اساسنامه توجيه كنندۀ موجوديت موزه، كاربري آن و حوزۀ فعاليت آن است. اساسنامه­اي مطلوب است که در آن بتوان، ماهيت موزه، اشياء تشكيل دهنده‌، طريقه شكل­گيري، دورۀ تاريخي مجموعه­های به نمايش درآمده در آن، حوزه­هاي اجتماعي، منطقه­ايِ (ملي يا بين المللي) را یافت. که اشياء از آن گرد­آوري شده است، علت گرد‌آوري اشياء، اینکه موزه با اشياءاش چه مي­خواهد بكند؟ و...

كار مديريت موزه با نگارش اساسنامه‌اي از اهداف موزه آغاز مي­شود كه اين اساسنامه با مواردي ديگر نظير خط مشي سياست­ها و آئين­نامه­ها، و دستورالعمل­هاي مورد نياز در نمايشگاه­هاي تكميل خواهد شد.

اساسنامۀ موزه مرجعي است كه حوزۀ عملكرد و نقش موزه را در جامعه تعريف مي­كند. نوشتن اساسنامه­اي دقيق و روشن مي­تواند از ساعت­ها اتلاف وقت و بحث­هاي بي­مورد و همچنين كج فهمي­هاي احتمالي جلوگيري كند و اين مهم زماني حاصل مي­شود كه حوزه­هاي فعاليت موزه به طور واضح تشريح شده باشد.

در اين راستا موزه با نمايش گذاردن آثار برجسته­اي از هنرهاي زيبا و صنايع دستي ممتازي به هدف خود نائل مي­شود و مي­تواند به­عنوان گنجينه­اي از ميراث فرهنگي برای خدمت به مردم جايگاه خود را حفظ كند.

تنظیم آئين­نامه­ها و تعیین سیاست­ها برای رسیدن به اهداف؛ گرد­آوري اشياء، تملك اشياء، واگذاري اشياء، نگهداری و استفاده از مجموعه­ها، امانت دادن اشياء، استفاده از امكانات موزه، برپایی برنامه­هاي عمومي، نمايشگاه­ها، حفاظت و ايمني موزه، پیشگیری از حوادث و اتفاقات طبيعي آسیب­رسان به اشیاء و... در موزه خواهد بود.

2- بستر سازی مناسب در يك موزه

بستر ارتباط منطقي بين اشياء است، ممکن است اين ارتباط به نحوه كونولوژيك يعني ارتباط ميان اشياء موزه­اي و دیگر علوم برقرار باشد. هر شيء باید در ارتباط با شيء كنارش يك مطلبي را تشريح كند و كونولوژي باشد، يعني داراي رعايت تقدم تاريخي باشد. بنابراین بستر مناسب در یک موزه هنگامی میسر می­شود که:

(1) در پرتو روانشناسي باشد.

(2) رابطه بين اشياء بيانگر مطلب و مفهومي است

(3) داراي حلقه­هاي مفقوده­اي است كه يافتن آن به عهده موزه­دار است.

مهم­ترین بستری که موزه در آن شکل می­گیرد بستر فرهنگي است که از راه­ تهیۀ نقشه، طرح، جدول­هاي راهنما و دستگاه­هاي سمعي و بصري­ حاصل مي­شود.

3- نحوة ارائه و چددمان آثار در موزه­ها

روش ارائه و چددمان آثار در موزه با در نظرگرفتن نوع موزه، موضوع و مخاطبان موزه انجام می­گیرد. به­طور کلی چند  روش علمي برای ارائه و نمايش آثار موزه­ای وجود دارد.

- تاريخي chronological در این روش براساس سیر تاریخی تکامل اندیشه­ها، آثار، زمان ساخت و... استوار است.

- نحورة ارائه هنري esthetics آثار بر مبناي زيباشناختي چیده می­شوند.

- اكولوژيكيecology روش ارئه در موزه­های علوم طبیعی بر اساس رابطه ميان موجودات زنده و محيط زيست است.

-روش روایی didactic  در مورد موزه­های که مخاطبان خاص مانند کودکان یا نابینایان اجرا می­شود.

- روش پویا dynamic  

4- چگونگي گردآوري اشياء

به منظور تحقق بخشیدن به اهداف موزه­ها،  پشتيباني مديريت از برنامه­های موزه و هدايت کارکنان برای جلب نظر

 مخاطبان، مجموعۀ موزه باید غنی باشد یا برای  گردآوری و تکمیل مجموعه­ها تلاش کند. با به كاربستن  این نظرها،  باعث گرد­آوري متعهدانه اشياء، اطمينان خاطر جمعداران، مرمتگران آثار، امین­اموال و پژوهش­گران اشياء خواهد بود.

چگونگی گردآوری اشیاء در موزه­ها با نوع موزه، موضوع­های مورد نظر و مخاطبان موزه متفاوت است. اما شیو­هایی مانند کاوش­های علمی، خرید آثار، اهداء و سفارش ساخت آثار از مهم­ترین روش­های گردآوری اشیاء موزه­ای هستند.

5- امكانات و تجهيزات

بايد در اساسنامۀ موزه موارد استفاده از امكانات، تجهيزات و خدمات موزه تهيه و تدوين شود. هدف از اين كار حمايت از سياست­هاي موزه و ايجاد امكان براي استفاده و بهره برداري از استاندارد تجهيزات و امكانات موزه است. در همۀ اين موارد نخستین عامل در تصميم­گيريِ استفاده از امكانات، این است که بايد حمايت و پشتيباني از اهداف و خط مشيء  موزه باشد.  

امكانات و تجهيزات موزه براي آموزش عامه، تحقيق، پژوهش­گران و نيز به منظور سرگرمي و تفريح دیگر بازدید کنندگان استفاده می­شوند. استفادۀ کارکنان موزه از امكانات و تجهيزات موزه، برای پیشبرد اهداف موزه و رضایت­­مندی مخاطبان است. درعين حال بايد تلاش نمود تا فرهنگ عدم استفاده شخصي از امكانات موزه همه­گير شود و اين مورد براي همگان به خصوص افراد و گروه­ها و موسساتي توجيه شود كه غالباً تقاضاي استفاده از امكانات موزه را تنهاَ به خاطر اهدافي كه هيچ ارتباطي با مقاصد و خط مشي موزه ندارند، مطرح مي­كنند. قابل ذكر است كه تمام فعاليت­هاي موزه نياز به تدابیر امنیتی و حفاظتي دارد. البته باید توجه شود كه در این راستا به نگهبانان زبده و استفاده از سیستم­های حفاظتی مثل دوربین­های مدار بسته، هشدار دهنده­ها و چشم­های الکترونیکی ضروری است. و معمولاً فضاهای مشخصي در محوطه موزه برای انجام فعاليت­هاي عمومي اختصاص داده مي­شوند.

6- ساختمان موزه

ساختار بناي موزه و تسهيلات آن به وجهه موزه در قالب برداشتي كه مردم از موزه براي پاسخ به نيازهاي­شان دارند كمك مي­كند. بناهاي موزه از دو جنبه با يكديگر متفاوتند، نخست ساختار فيزيكي بنا و دوم تسهيلاتي كه ارائه مي­دهند.

بخش­های اصلی ساختمان موزه عبارتند از؛ سالن­های نمایش اشیاء، مخزن نگه­داری اشیاء، آزمایشگاه حفاظت و مرمت، سالن گردهمایی، کتابخانه، بخش پژوهشی، تبلیغات و اطلاع­رسانی، واحدهای رفاهی، بخش سمعی و بصری، بخش کودکان، تاسسیات و...

7- كادر اداري موزه

 وظيفه اصلي كاركنان موزه ایجاد ارتباط بين اشياء، مجموعه­ها و بازديدكنندگان است، اساس کادر اداری در موزه بر مبناي نگه­داری مناسب از مجموعه­ها و رضایت­مندی مخاطبان است.

تجهيز موزه­ها به كادر اداري متخصص (موزه­داران، راهنمایان موزه، حفاظت­گران آثار، پژوهش­گران، امین اموال و... ) باعث مي­گردد كه دقت عمل در عملكردهاي موزه ارتقاء يابد تا جايي كه بخش­هاي گوناگونی در اداراۀ موزه تشكيل شود. اداره بازاريابي از جمله اين بخش­هاست. برداشت كادر اداري از مجموعه و مردم است كه مفهوم اطلاعات ارائه شده بازديد كننده را تعريف مي­كند.

8- گروه واكنش به بحران

يك گروه واكنش به بحران مي­بايستي در موزه تشكيل شود. اين گروه بايد از مسئول هماهنگي محافظ، مهندسان راه و ساختمان، مهندس برق، مأمور آتش­نشاني، مأمور مالياتي، مأمور پليس مسئول بهداشت و ديگر تخصص­ها تشكيل شده باشد. آن‌ها مي­بايستي وظايف ويژه­اي محول شود و مرتباً جلساتي تشكيل دهند تا وضعيت موزه مورد بررسي مجدد به­عمل آورند.

 

 

 *کارشناس موزه­داری موزۀ ملی ایران و دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشکدۀ هنر دانشگاه شاهد تیرماه1387 خورشیدی

کتاب شناسی فارسی موزه داری

کتاب­شناسی فارسی موزه­داری

۱- ک‍ت‍اب‍خ‍ان‍ه‌ م‍وزه‌ ( ن‍گ‍اه‍ی‌ ب‍ه‌ ک‍ت‍اب‍خ‍ان‍ه‌ ه‍ای‌ م‍وزه‌ ای‌ ای‍ران‌ )، س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور . اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا. گ‍روه‌ پ‍ژوه‍ش‌ و ب‍رن‍ام‍ه‌ ری‍زی،، ت‍ه‍ران،۹۰ص‌.

۲- م‍وزه‌ه‍ای‌ س‍ن‍گ‍ی‌ - ه‍ن‍ره‍ای‌ ص‍خ‍ره‌ای‌ (س‍ن‍گ‌ ن‍گ‍اره‌ه‍ای‌ ای‍ران‌)، ن‍اص‍ری‌ف‍رد، م‍ح‍م‍د، ن‍وای‌ دان‍ش‌.  ۱۳۸۵      اراک‌، رن‍گ‍ی‌، ج‍دول‌، ن‍م‍ون‍ه‌، ع‍ک‍س‌

۳- م‍وزه‌ه‍ای‌ ج‍دی‍د،م‍ون‍ت‍ان‍ر، ج‍وزف‌ م‍اری‍ا، س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور (پ‍ژوه‍ش‍گ‍اه‌)، اداره‌ ک‍ل‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ اس‍ت‍ان‌ ف‍ارس‌: ش‍ی‍راز: ن‍وی‍د ش‍ی‍راز،۱۳۸۲، ت‍ه‍ران، ۲۰۴ص‌.م‍ص‍ور ب‍خ‍ش‍ی‌ رن‍گ‍ی‌، ن‍ق‍ش‍ه‌

۴- م‍وزه‌ آب‍گ‍ی‍ن‍ه‌ و س‍ف‍ال‍ی‍ن‍ه‌ه‍ای‌ ای‍ران‌  ق‍ائ‍ی‍ن‍ی‌، ف‍رزان‍ه‌، ‌س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور (پ‍ژوه‍ش‍گ‍اه‌)، م‍ع‍اون‍ت‌ م‍ع‍رف‍ی‌ و آم‍وزش‌، اداره‌ ک‍ل‌ آم‍وزش‌، ان‍ت‍ش‍ارات‌ و ت‍ول‍ی‍دات،۱۳۸۳، ت‍ه‍ران‌، ۱۰۴ص‌.م‍ص‍ور

۵-م‍وزه، طال‍ب‍ی‍ان‌، ن‍ی‍م‍ا، ح‍رف‍ه‌ ه‍ن‍رم‍ن‍د، ۱۳۸۸، ت‍ه‍ران، ۲۵۵ ص‌. :م‍ص‍ور

۶- ن‍گ‍اره‌ه‍ای‌ ای‍ران‍ی‌ گ‍ن‍ج‍ی‍ن‍ه‌ ارم‍ی‍ت‍اژ س‍ده‌ پ‍ان‍زده‍م‌ ت‍ا ن‍وزده‍م‌ م‍ی‍لادی، آدام‍ووا، ع‍ادل، وزارت‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ و ارش‍اد اس‍لام‍ی‌، س‍ازم‍ان‌ چ‍اپ‌ و ان‍ت‍ش‍ارات،۱۳۸۶، ت‍ه‍ران‌، ۳۳۵ص‌:م‍ص‍ور

۷- م‍وزه‌ه‍ای‌ ای‍ران، س‍م‍س‍ار، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن، وزارت‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ و ه‍ن‍ر، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ه‍ا و ح‍ف‍ظ ب‍ن‍اه‍ای ت‍اری‍خ‍ی‌،  ۱۳۴۵، [ت‍ه‍ران‌],ع‍ل‍م‍ی،۶۰ ص‌.م‍ص‍ور، ن‍م‍ون‍ه‌، ن‍م‍ودار.

۸-م‍وزه‌ه‍ای‌ ج‍دی‍د، م‍ون‍ت‍ان‍ر، ج‍وزف‌ م‍اری‍ا، س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور (پ‍ژوه‍ش‍گ‍اه‌)، اداره‌ ک‍ل‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ اس‍ت‍ان‌ ف‍ارس‌: ش‍ی‍راز: ن‍وی‍د ش‍ی‍راز ، ۱۳۸۲، ۲۰۴ص‌.م‍ص‍ور، ن‍ق‍ش‍ه‌.

۹- ن‍ک‍ات‍ی‌ چ‍ن‍د در زم‍ی‍ن‍ه‌ ن‍گ‍ه‍داری‌ و ن‍م‍ای‍ش‌ ق‍ال‍ی‌ در م‍وزه‌ه‍ا،دادگ‍ر، ل‍ی‍لا وزارت‌ ارش‍اد اس‍لام‍ی‌، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ه‍ا،۱۳۶۲،[ت‍ه‍ران‌]۲۲۶ ورق‌ ص‌.م‍ص‍ور، ج‍دول.‌

۱۰-  م‍وزه‌ داری‌ ن‍ف‍ی‍س‍ی، ن‍وش‍ی‍ن‌ دخ‍ت،س‍ازم‍ان‌ م‍طال‍ع‍ه‌ و ت‍دوی‍ن‌ ک‍ت‍ب‌ ع‍ل‍وم‌ ان‍س‍ان‍ی‌ دان‍ش‍گ‍اه‍ ه‍ا(س‍م‍ت‌ )،م‍رک‍زت‍ح‍ق‍ی‍ق‌ و ت‍وس‍ع‍ه‌ ع‍ل‍وم‌ ان‍س‍ان‍ی‌ ،س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ،ص‍ن‍ای‍ع‌ دس‍ت‍ی‌ و گ‍ردش‍گ‍ری‌          ۱۳۸۰      ت‍ه‍ران‌ ،۱۶۲ص‌ .:م‍ص‍ورب‍خ‍ش‍ی‌ رن‍گ‍ی‌.

۱۱-ن‍گ‍اه‍داری‌ و م‍رم‍ت‌ اش‍ی‍اء ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ و آث‍ار ه‍ن‍ری، ف‍ی‍وض‍ات‌، ج‍اوی‍د، وزارت‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ و ه‍ن‍ر، اداره‌ ک‍ل‌ ب‍اس‍ت‍ان ‍ش‍ن‍اس‍ی‌ و ف‍ره‍ن‍گ‌ ع‍ام‍ه،[- ۱۳۴۷  [ت‍ه‍ران‌]، م‍ص‍ور، ج‍دول‌، ن‍م‍ودار.

۱۲-م‍وزه‌ه‍ای‌ ای‍ران، ص‍ارم‍ی‌، ک‍ت‍ای‍ون‌، س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور،۱۳۷۲، ت‍ه‍ران‌  ۲۳۰ص‌.م‍ص‍ور (رن‍گ‍ی).

۱۳- راه‍ن‍م‍ای‌ م‍وزه‌ه‍ای‌ ای‍ران، راع‍ی‌، ان‍س‍ی‍ه، وزارت‌ ارش‍اد اس‍لام‍ی‌، دف‍ت‍ر پ‍ژوه‍ش ‍ه‍ا و ب‍رن‍ام‍ه‌ری‍زی‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی، ۱۳۶۳، ت‍ه‍ران‌.

۱۴- ک‍ت‍اب‍خ‍ان‍ه‌ م‍وزه‌ ( ن‍گ‍اه‍ی‌ ب‍ه‌ ک‍ت‍اب‍خ‍ان‍ه‌ ه‍ای‌ م‍وزه‌ ای‌ ای‍ران‌ )، س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور . اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا. گ‍روه‌ پ‍ژوه‍ش‌ و ب‍رن‍ام‍ه‌ ری‍زی‌، ۱۳۶۶، ت‍ه‍ران‌، ۹۰ص‌.

۱۵-  ن‍گ‍اه‍داری‌ م‍ج‍م‍وع‍ه‌ م‍وزه‌ در ان‍ب‍ار، ج‍ان‍س‍ن‌ ، ارن‍س‍ت‌ ورن‍ر، م‍وس‍س‍ه‌ م‍طال‍ع‍ات‌ و ت‍ح‍ق‍ی‍ق‍ات‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ واب‍س‍ت‍ه‌ ب‍ه‌ وزارت‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ و آم‍وزش‌ ع‍ال‍ی‌، ۱۳۷۰، ت‍ه‍ران‌،  ۱۳۳ص، م‍ص‍ور، طرح‌.

۱۶- گ‍ل‍گ‍ش‍ت‌ در ن‍گ‍ارس‍ت‍ان‌: گ‍ل‍چ‍ی‍ن‍ی‌ از آث‍ار ن‍ق‍اش‍ی‌ م‍وزه‌ ه‍ن‍ره‍ای‌ زی‍ب‍ا - س‍ع‍دآب‍اد، ک‍ی‍ک‍اوس‍ی‌، ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه، ن‍گ‍ار، ۱۳۷۱، [ت‍ه‍ران‌]، ۲۵۹ص‌.

کتاب­شناسی فارسی موزه­داری

کتاب­شناسی فارسی موزه­داری

1-      ب‍ن‍ی‍اد گ‍س‍ت‍رش‌ م‍وزه‌ در ای‍ران، وزارت‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ و ه‍ن‍رف‌ اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران: 1355.‌۲۶۶ص.

2-      به­­‍م‍ن‍اس‍ب‍ت‌ روز ج‍ه‍ان‍ی‌ م‍وزه‌ ( ۲۸اردی‍ب‍ه‍ش‍ت‌)، ن‍ق‍ی‍ل‍ی‌ ح‍ک‍م‌ آب‍ادی‌، ن‍اص‍ر، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌۱۳۶ .

3-      ح‍ف‍اظت‌ اش‍ی‍اء ب‍رن‍زی، ه‍ان‍س‍ن‌، ن‌. ه‌.اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران۱۳۶۳.

4-      ح‍ف‍اظت‌ از ام‍وال‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی، ب‍وس‍ت‍ی‍ک‌، وی‍ل‍ی‍ام‌،  س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور۱۳۷۳، ت‍ه‍ران‌،۴۶ص‌.

5-      م‍راق‍ب‍ت‌ و ن‍گ‍ه‍­داری‌ اش‍ی‍ای‌ ه‍ن‍ری، ش‍ل‍ی‌، م‍ارج‍ری‌،س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور، ت‍ه‍ران۱۳۷۵،۱۵۴ص‌.م‍ص‍ور

6-      م‍س‍ت‍ن‍دس‍ازی‌ آث‍ار ه‍ن‍ری، ک‍م‍ال‌، س‍وارن‍ا،اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران۱۳۶۳

7-      م‍س‍ت‍ن‍دس‍ازی‌ اش‍ی‍اء ب‍اس‍ت‍ان‍ی، ب‍ان‍رج‍ی‌، ن‌.ر.، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌،۱۳۶۳،۴۳ص‌.

8-      م‍راق‍ب‍ت‌ و ن‍گ‍ه‍داری‌ اش‍ی‍اء م‍وزه‌ ای،آگ‍راوال‌، ا.پ‍ی.، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌،۱۳۶۳،۱۲۱ص‌.

9-      تأاث‍ی‍رات‌ ن‍وس‍ان‌ رطوب‍ت‌ ن‍س‍ب‍ی‌ ب‍ر اش‍ی‍اء م‍وزه‌ ای‌ و اق‍دام‍ات‌ ح‍ف‍اظت‍ی،‌ک‍م‍ال‌، س‍وارن‍ا، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران،۱۳۶۳‌،۳۳ص‌.

10-   ان‍ت‍خ‍اب‌ و آم‍وزش‌ ک‍ارک‍ن‍ان‌ م‍وزه‌ ه‍ا، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌،۱۳۶۴ ،۷۰ص‌.

11-   آم‍وزش‌ در م‍وزه‌ ه‍ا، ه‍اری‍س‍ون‌، م‍ال‍ی، س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور، ت‍ه‍ران‌، ۱۳۶۷، ۴۲ص‌.

12-   ک‍ارک‍ن‍ان‌ م‍وزه، داگ‍لاس‌، آ.آل‍ن‌، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌، ۱۳۶۴، ۴۸ص‌.

13-   به ‍س‍وی‌ خ‍ط م‍ش‍ی‌ ن‍وی‍ن‌ م‍وزه، اس‍پ‍ان‍دی‌، ج‍ی‌.دب‍ل‍ی‍و.ام‌.۶۷ص‌.

14-   راه‍ن‍م‍ای‌ م‍وزه‌ه‍ای‌ ای‍ران‌، راع‍ی‌، ان‍س‍ی‍ه، وزارت‌ ارش‍اد اس‍لام‍ی‌، دف‍ت‍ر پ‍ژوه‍ش ‍ه‍ا و ب‍رن‍ام‍ه‌ری‍زی‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی، ت‍ه‍ران ،۱۳۶۳.          ‌           

15-   م‍دی‍ری‍ت‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ش‍وم‍ر، پ‍ی‍ر،اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا.گ‍روه‌ پ‍ژوه‍ش‌ و ب‍رن‍ام‍ه‌ ری‍زی، تهران:۱۳۶۴، ب‍ی‌ ج‍ا، ۸۲ص.‌

ضرورت بهينه سازی مخازن موزه ها

 

ضرورت بهينه­سازی مخازن موزه­ها(بخش چهارم)

1-4 : عملکرد پشتيبانی مخازن موزه­ای

«مخازن، استعدادهای بالقوه يک موزه هستند ،که موزه­داران باشناسايی و مطالعه بر روی مجموعه ها و اشياء می توانند نمايشگاه های موقت زياد و متنوعی در زمان های مختلف اجرا کنند وبه جذابيت موزه خود بيافزايند. نمايشگاه های موقت از وظايف عمده و مهم موزه هامحسوب می شوند با دارا بودن يک مخزن ايده آل می توان آنها را به نحو احسن وخوب اجرا کرد.اشياء بعد از مدت زمان نمايش در تالار ها فرصت بازديد برای عموم پيدا می کنند وبعد از آن برای استراحت به مخزن برده می شوند تا برای برنامه ويا نمايشگاه بعدی آماده شوند.»(15)

ايجاد موزه های جديد و همچنين پشتيبانی از موزه های قديم بر عهده مخازن موزه ها خصوصا" موزه های مادر عملی می باشد.«به عنوان نمونه در فاصله زمانی 75تا  83با اتکا به آثار فراوان موجود در مخزن موزه ملی ايران در حدود  40نمايشگاه موقت و ايجاد 17موزه باز گشايی و يا تجهيزگرديده است»(16) که موردی بر تاييد نقش پشتيبانی مخازن موزه ها می باشد.«موزه داران برای غنی تر کردن موزه ها و جذابيت بخشيدن به آنها ممکن است آثار و اشيايی را از موزه های ديگر به امانت می گيرند اين عمل را برای تکميل مجموعه های آثار موزه ای ويا موضوعات نمايشگاهی انجام می دهند. که معمولا" اين اشياء را از مخازن موزه هابه امانت می گيرند .»(17)

ضرورت بهينه سازی مخازن موزه ها

 

ضرورت بهينه­سازی مخازن موزه­ها(بخش سوم)

1-3  عملکرد نمايشگاهی مخزن

«در برخی از مخازن موزه­ها امکان دسترسی و بازديد از آثار و اشياء موزه­ای وجود دارد که اين به­توان  و امکانات موزه بستگی دارد. با طراحی و اجرای برنامه­های خاص و تدابير ويژه می­توان مخزن را برای بازديد عموم[يا بازديدهای ويژه ] آماده کرد، که کمبود تالارهای نمايش را جبران می­کند و امکان و فرصت ارائه به اشياء بيشتری داده می­شود.»(11)

«شدت نياز دسترسی به اشياي مجموعه هر موزه، تعيين کننده نوع مخزن مناسب برای آن موزه است. هر موزه در مورد اين­که به چه کسانی اجازه ورود به مخزن را بد هد دارای فلسفه خاص خود است.»(12)

امروزه، اکثر موزه­ها در صدد افزايش راه­های دسترسی عموم به مجموعه­های ذخيره خود هستند. از اين رو در طراحی، حمل و نگه­داری اشياء قابل دسترس بودن آن­ها اهميت بيشتری دارد.»(13)البته اين مهم جايگاه ويژه­ای به مخازن موزه­ها می­بخشد و در ضمن خود ممکن است باعث پاره­ای مشکلات و همچنين ناامنی برای اشياء موجود در مخزن را فراهم می­آورد. از آن جمله، نياز به نيروی انسانی مراقب و راهنما، نبود شرايط انسانی مناسب برای بازديدکننده، در معرض نور قرارگرقتن اشياء هنگام بازديد و تغييرات محيطی (برخورد با اشياء- دست زدن به آثار و....) را می­توان نام برد. کارکنان موزه و امين اموال موزه­ها می­توانند با فراهم شدن شرايط خاص مخزن به اشياء دسترسی پيدا کنند و از نزديک اشيا را مورد بازديد قرار دهند که در اين جا ضرورت دست­يابی کارکنان موزه به اشياء در مخزن را به­طور خلاصه در چهار مورد ذکر می­کنيم.

«1- [جهت]مراقبت بيشتر از مجموعه­ها، به­عنوان مثال نظارت يا بازرسی مجموعه­ها و تشخيص اشيايی که به مرمت نياز دارند.

2- ايجاد  ارتباطات جديد بين اشياء موزه­ای                                                  

3- ارائه نظرات جديد ی برای توضيح و به نمايش گذاردن اشياء

4- استفاده از اشياء در زمينه­های جديد آموزش و معرفی.»(14)

علاوه بر موارد فوق، تبادل اطلاعات و تجربيات بين همکاران مخازن می­تواند آن­ها را در جهت بهره­برداری بهينه از مخزن موزه­ها ياری کند.

ضرورت بهينه سازی مخازن موزه ها

 

ضرورت بهينه­سازی مخازن موزه­ها(بخش دوم)

1-2 عملکرد پژوهشی مخازن

يکی از انگيزه­های ما برای نگه­داری از اشياء هنری و تاريخی، تحقيق وپژوهش در مورد آن­ها و دست­يابی به اطلاعات و پی بردن به اسراری است که در دل اين آثار نهفته است به همين جهت است که  اشياء و آثار موزه­ای برای پژوهشگران و محققان اهميت زيادی دارد چون با استفاده از آن­ها و مطالعاتی که بر روی آن­ها انجام می­دهند به يافته­های جديد دست می­يابند و به کشف حقايقی از زندگی گذشتگان می­رسند. در مخازن موزه­ها که اشياء متعددتر و بيشتری نگه­داری می­شود، امکان مقايسه و مطالعات افزون­تر بر روی اشياء بيشتر است و اين تنوع در اشياء امتياز مهمی برای مخازن می­باشد.»(9)که در واقع مزيت و برتری مخازن نسبت به تالارهای نمايش اشياء نيز در همين امر نهفته است و مخازن از اين جهت بهشت محققان و پژوهشگران در حوزه­ های مطالعاتی مختلف می­باشد.

ايجاد مراکز اسناد وآرشيو اشياء موزه­ای موجود در مخزن، اهميت پژوهشی مخزن را روشن می­کند که در اين زمينه با مستند نگاری دقيق و  استفاده از روش­های علمی و تجهيزات الکترونيکی به کيفيت بيشتری خواهيم رسيد. در اين مراکز   می­توان به اهدافی چند دست يافت که از آن جمله می­توان به اين موارد اشاره کرد:

«فعاليت­های شناسايی و مستند سازی و پژوهشی، در موضوعات علوم باستان­شناسی زبان و گويش، مردم شناسی و هنرهای سنتی و نيز مطالعه در شيوه­های مرمت اثار و تزئينات و آمود بناها و اشياء فرهنگی- تاريخی و..که طبعا" اجرای فعاليت­های فوق با شيوه­های سنتی امری بسيار مشکل و در برخی از موارد غير ممکن است با استفاده از تجهيزات الکترونيکی و برنامه­های رايانه­ای امکان تسريع، تسهيل و افزايش دقت در گردآوری، ذخيره سازی، ساماندهی، پردازش و بازيابی اطلاعات برای ما فراهم می­شود.»(10)

اشيائی که در مخزن نگه­داری می­شوند يا اسناد و اطلاعات مکتوب و منابعی که به آن­ها پرداخته­اند و همچنين طرح­ها و تصاويری که از شیء در زمان­های مختلف، تهيه و بايگاني می­شوند مواردی هستند که جهت تحققيق و پژوهش بيشتر در اختيار متخصصان امر پژوهش قرار می­گيرند. پرونده شیء موزه­ای در مخزن از سه بخش تشکيل شده است، بخش نخست آن شامل مشخصاتی از جمله، وضعيت  شیء در زمان کشف، حفاری و يا ساخت (آثار معاصر) دوره تاريخی، مشخصات ظاهری اثر و مطالعات اوليه است. در بخش دوم به پرونده مرمتی شیء پرداخته می­شود که در آن به شناسايی ساختار شیء، دفعات مرمت شیء، روش­های مرمت شیء، آسيب­شناسی و همچنين شخص مرمت­گر اشاره   می­شود. سومين بخش پرونده مواردی همچون شرايط و چگونگی نگه­داری و نمايش، مکان­يابی شیء در مخزن و يا تالار، نمايشگاه­هايی که تاکنون شیء در آن­ها شرکت داده شده است، زير نويس و توضيحات مربوط به شیء و شرايط نگه­داری مناسب شیء را در بر می­گيرد.

ضرورت بهينه­سازی مخازن موزه­ها

ضرورت بهينه­سازی مخازن موزه­ها(بخش نخست)

این مقاله در نشریه مرمت شماره18، سال دوم تابستان 1386 صص5و4 به چاپ رسید.

 مقدمه:

مخازن موزه­ها جزء اصلی شاکله يک موزه محسوب می­شوند که لزوم پرداختن به عملکرد آن­ها و نيز بهينه­سازی و تجهيز مخازن برای نگه­داری بهتر آثار و همچنين جلوگيری از تخريب و آسيب اشياء، پيش از پيش به چشم می­خورد.

اهميت مخازن موزه­ها از اين جهت است که بيشتر آثار و اشياء يک موزه در مخزن آن نگه­داری می­شود.

در حقيقت مادر موزه اصلی و ديگر موزه­ها به­شمار می­آيد، چه در شکل­گيری نمايشگاه­های موقت و چه در ايجاد و راه اندازی موزه جديد.

تجهيز و بهينه­سازی مخازن برای موزه­های ايران از اهميت بالايی برخوردار است و يکی از اولويت هايی که در برنامه­های کلان و دراز مدت موزه­ها بايد مد نظر باشد، همين امر است. که در حال حاضر متاسفانه اجرای اين برنامه­ها در موزه­های کشور يا عملی نشده است و يا به کندی انجام می­گيرد.

دست­يابی به يک دستور العمل جامع در نگاه نخست شايد مشکل به نظر آيد، ولی کاری لازم و اصولی خواهد بود تا با يافتن الگوهای مناسب که البته با نظر کارشناسان و با دقت بالا طراحی و اجرا، می­شود در جهت بهبود مخازن موزه­ها و تطبيق آن­ها با معيار و استانداردهای جهانی بايد نايل آمد.

«مجموعه آثار هنری، فرهنگی موجود در مخزن موزه­ها، اشيايی هستند که موزه­داران به دلايلی آن­ها را به نمايش نگذاشته­اند و بايد در مخزن موزه نگه­داری شوند. اين مجموعه اشياء حکم پشتوانه نمايشگاه­های موزه را دارند و لزوماً  از نظر تاريخی و هنری از اشياء به نمايش گذاشته شده کم اهميت­تر نمی­باشد»(1) و در بعضی موارد نيز اشياء بسيار نفيس و بی­نظيری همانند جام حسنلو، جام مارليک و نظاير آن می­باشند، که خود اعتباری برای موزه محسوب می­گردند و اين مسئله که «موزه گاهی مجموعه مخزن را مجموعه­ای فراموش شده می­انگارد و دستورهای حفاظتی را درمورد آن­ها رعايت نمی­کند.»(2)

می­تواند فاجعه­ای جبران ناپذير به­وجود بياورد و وظيفه ما در حفظ و صيانت از آثار هنری  و فرهنگی زير سئوال ببرد. در اين جا به عملکردهای مخازن موزه­ای می­پردازيم که اهميت مخازن را برای ما روشن می­کنند.

1- عملکردهای مخازن موزه­ای

1-1حفاظت و نگه­داری از اشياء

از وظايفی که بر عهده يک موزه­دار در مخزن می­توان اشاره کرد. حفاظت و نگه­داری از اشياء می­باشد که اين کار در محيط مناسب آن يعنی مخزن انجام می­گيرد. شيای هنری موجود در مخزن، همانند نمايشگاه در معرض خطراتی قرار دارندکه ناشی از رطوبت ودمای متغير، گرد و غبار، حشرات، نور، حوادثی که به هنگام حمل و نقل و قفسه بندی رخ می­دهد. علاوه بر آن­ها خطرات فيزيکی متعددی که ناشی از حوادث غير مترقبه  و يا سرقت اشياء توسط افراد غير مسئول انجام می­گيرد، نيز شايان توجه است. به­همين جهت اولين و مهم­ترين هدف در ساخت يک موزه حفاظت و نگه­داری از اشياء موزه­ای است. در مخازن اشياء از آسيب­های فيزيکی و شيميايی درامان خواهند بود و مخزن مکان مناسبی برای استراحت بعد از نمايش در نمايشگاه­ها و يا تعمير و مرمت شیء است.

در مخزن موزه اشياء متنوع و متفاوتی از نظر ساختار مولکولی نگه­داری می­شود، نگه­داری از هر کدام؛ شرايط و ويژگی­های خاص خود را می­طلبد. ايجاد شرايط مناسب برای نگه­داری اشياء در مخزن فراهم می­شود، و با توجه به کثرت اشياء و کمبود های فضايی مخازن، مکان­يابی مناسب برای اشياء بر عهده موزه­داران  می باشد. مثلا" سفال­ها و مجسمه­های سنگی در مکانی از مخزن نگه­داری می­ شوند که وجود  نور لازم و ضروری باشد و يا اشيايی که به رطوبت حساس هستند را هرگز نبايد کنار ديوارهای مخزن قرار داد چون که احتمال نفوذ رطوبت بر ديوارها و انتقال به اشياء ديگر وجود دارد.

مکان مخزن در موزه نيز يک امر مهم است که واجد بودن شرايط يک مخزن ايده­آل خود کمک شايانی است به حفاظت و نگه­داری بهتر از اشياء که در اين صورت مخزن بايد کاملا" خشک و عاری از رطوبت باشد، نور کافی به آن نتابد و به بهترين نحو نيز تهويه گردد. وسعت مخزن و انبار يک موزه بايد کافی باشد و از فشردگی بيش از حد اشياء دريک مخزن پرهيز شود. داشتن چنين شرايط مطلوبی هميشه ميسر نمی باشد چون که به علت کمبود فضاهای معيار موزه­ای در کشورهای در حال توسعه غالبا"موزه ها در ساختمان­هايی که در اصل برای اين منظور ساخته نشده اند و بعدها با تغيير کاربری بنا تبديل به موزه شده­اند قرار گرفته­اند، در نتيجه برای انبار کردن مجموعهء موزه از فضاهای نامناسبی همچون اتاق های زيرشيروانی، حمام و دستشويی ها و زيرزمين­ها که در واقع بدترين محل برای نگه­داری آن­ها هستند استفاده می­شود. در نتيجه ايجاد فضای مناسب برای يک مخزن اولين گام جهت حفاظت و نگه­داری از اشياء خواهد بود و همچنين استفاده از روش­ها و ابزارهای علمی برای نگه­داری مجموعه­های موزه­ای به­ويژه انبارها يک اصل مهم در امر موزه­داری است. کار برد اين روش­ها می­تواند بدون تحمل مخارج سنگين، گره­گشای بخش عظيمی از مسائل نگه­داری مجموعه­های موزه­ای کشور شود.

 

موزۀ فرهنگ و ادبیات کودکان ایران

 

طرح جامع موزه ملی ـ تخصصی فرهنگ و ادبیات کودکان ایران(بخش چهارم)

ج) آموزش و پرورش

۱. مکتب‌خانه و ادبیات مکتب‌خانه‌ای

مکتب به عنوان نهادی همگانی، سیمای دگرگون‌شده‌‌ای از آموزش ابتدایی در کاخ‌‌ها و خانه‌های بزرگان بود. اما از پایان سده اول هجری به اسنادی بر می‌خوریم که نشان دهنده‌ی وجود مکتب‌خانه‌های بزرگ هستند. نوشته‌ای درباره مکتب‌خانه ابوالقاسم بلخی و آموزش ۳ هزار دانش آموز وجود دارد. چنین شمار بزرگی از دانش آموزان، نشان می‌دهد که مکتب‌خانه های بزرگ در پایان سده نخست و آغاز سده دوم هجری تازه بنیاد یافته بودند. در مکتب‌خانه در کنار آموزش قرآن، خواندن و نوشتن نیز می‌آموختند. در آن دوران آموزش و پرورش مکتبخانه‌ای شیوه فراگیر آموزشی بود

در این سالن آثار چاپ سنگی ادبیات مکتبخانه‌ای، عکس و تندیس‌هایی از مکتب‌داران و شاگردان، به همراه ابزارهای ویژه‌ی مکتب‌خانه، همچون لوح آموزش، چوب و فلک، طبلک مکتب،... برای نمایش ارائه خواهند شد.

۲. آموزش و پرورش سنتی و نو (اسناد و شخصیت‌ها)

با گسترش آموزشگاه‌های میسیونرهای مذهبی اروپایی و آمریکایی، برخی روشنفکران که نگران چیرگی فرهنگ غرب و کاهش نفوذ زبان فارسی بودند، بر این نکته پای فشردند که ایرانیان خود باید به بنیانگذاری آموزشگاه‌های نو بپردازند. پس از انقلاب مشروطه، با بهبود نسبی وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و افزایش شهرنشین‌‌ها کودکان قشر میانی جامعه اندک اندک از صف نیروی کار ارزان بیرون آمدند و به آموزشگاه‌های نو رفتند. با تصویب اصل نوزدهم متمم قانون اساسی، نظارت بر سامانه‌ی آموزشی بر عهده‌ی دولت قرار گرفت واداره‌ی آن به یک سازمان متمرکز یعنی وزارت علوم واگذار شد. نخستین آموزشگاه رسمی ایران، مدرسه‌ی دارالفنون بود. میرزا حسن رشدیه، پایه‌گذار آموزشگاه‌های نو در ایران تلاش بسیار کرد تا آموزش ابتدایی را به قالبی نو درآورد.

در این سالن تصاویری از پایه‌گذاران سامانه‌ی آموزش و پرورش نو، به شکل تندیس، عکس، طرح و یا ارائه‌ی اسناد نمایش داده می‌شوند و برای چهره‌های برجسته‌‌ای همچون رشدیه، باغچه‌بان،... غرفه‌های ویژه طراحی خواهند شد. اولین کتاب‌های درسی، پوشاک خاص مدارس، میز و نیمکت‌ها، جعبه شنی (که برای تمرین نوشتن حروف در مدارس آسوری بکار می‌رفته است)،... از دیگر نمادهای این سالن است.

د) مواد دیداری- شنیداری

۱. انتشارات دیداری - شنیداری

مجموعه‌ی مواد به نمایش در آمده در این سالن، اولین منابع دیداری- شنیداری برای کودکان‌اند که شامل: صفحه‌ی گرامافون، نوارهای صوتی (داستان و شعر)، فیلم، فیلم استریپ، نقشه‌ی جغرافیایی، و... می‌شود.

۲. اسباب‌بازی

اسباب‌بازی‌ها و بازیچه‌های گروهی، بخشی از میراث فرهنگی ایران‌اند. نمایش اسباب‌بازی‌های دوران باستان همچون سوت‌سوتک و ارابه‌های بازی (تهیه مولاژ) تا اسباب‌بازی‌های دست ساز دوران مشروطه و اسباب‌بازی‌های کارخانه‌ای روزگار نو برای دختران و پسران هر کدام بازگوکننده‌ی روند حرکت تاریخی این بازیچه‌ها و تنوع آن‌هاست. توجه به منابع نوشتاری که در آن‌ها به بازی‌های کودکانه و بازیچه‌ها اشاره شده است، و بازسازی برخی بازی‌ها که در فضای بسته انجام می‌شده‌اند، همانند: جمجمک برگ خزون، اتل متل توتوله، عروسک بازی،... و بازسازی برخی از شیوه‌های شروع بازی و یارگیری از جمله مدخل‌های اطلاعاتی‌اند که در این تالار به نمایش درخواهند آمد.

۳. اشیای موزه‌ای

اشیاء موزه‌ای شامل همه‌ی تندیس‌های بازمانده از دوران باستان از کودکان، همچون نقش مادر و کودک بر روی نگین انگشتری، لوح‌های گلی مشق کودکان، مجسمه آل (رباینده کودکان)، نقش پیشکش کردن کودکان به خدایان روی جام حسنلو، تا انواع گهواره‌ها و ننوها، نوشت افزارها، و... است که نشان از زندگی اجتماعی کودکان و نوجوانان دارند و یا توسط آنان بکار گرفته می‌شده‌اند. شناسایی و تهیه‌ی مولاژ از نمونه‌های باستانی برای آشنایی ملموس‌تر کودکان و نوجوان با این اشیا، از اهداف ایجاد این تالار است.

۴. پوشاک کودکان و نوجوانان

به گواهی مدارک ثبت شده تاریخی و آثار باستانی و نمونه‌های بازمانده، مردم ایران زمین از دوران کهن به پوشاک خود ارج فراوان می‌نهادند و کمال ذوق و ابتکار را در پدید آوردن جامه‌های زیبا و برازنده و زیورهای گوناگون، به کار می‌بردند. کفش چرمی بچگانه در کاوش‌های باستان‌شناسی در قلعه شاه دژ مربوط به ۱۲۰۰ سال پیش به دست آمده و نقش تن‌پوش کودکان روی مهرهای گنجینه‌ی سیحون، عکس‌هایی از پوشاک کودکان فرادست و فرو دست در دوران قاجار و نمونه‌های به جای مانده از پوشاک رسمی (فرم مدارس) و غیررسمی کودکان در دوره‌ی پهلوی اول و دوم، برخی از اطلاعات موجود درباره پوشاک کودکان و نوجوانان‌اند. نوع پوشاک کودکان به لحاظ جنس، رنگ، تزئینات با توجه به گروه سنی، طبقه اجتماعی، محیط جغرافیایی، اقوام مختلف و دوره تاریخی دستخوش تغییر بوده است. نمایش تن‌پوش‌ها، پاپوش‌ها، سربندها و کلاه‌ها با آویزهایی با علائم مذهبی براساس مستندات موجود و بازسازی برخی از آن‌ها که بازگوکننده جایگاه اجتماعی کودکان و دیدگاه‌های فرهنگی در باره آنان است، از برنامه‌های پیش‌بینی شده در این تالارند.

ه) اقوام و اقلیت‌ها

در هریک از بخش‌های پیش گفته نقش و حضور اقلیت‌های ملی- زبانی- دینی را خواهیم داشت اما با توجه به غنا و زیبایی فرهنگ هریک از آن‌ها و برای ایجاد فضایی بهتر و یکپارچه مختصری از یافته‌های تاریخی در عرصه‌ی ادبیات کودکان این قوم‌ها به صورت یکجا بار دیگر در دو تالار به نمابش در می‌آیند.

۱. ادبیات محلی و قومی کودکان

ایران سرزمین پهناوری است که قوم‌های گوناگونی از شمال تا جنوب و از خاور تا باختر در آن زندگی می‌کنند این قوم‌ها بر پایه همسانی ملی- زبانی و یا ملی- زبانی- دینی شکل گرفته‌اند. این قوم‌ها در سراسر ایران زمین پراکنده‌اند. در باختر تا میانه آن آذری‌ها و کرد‌ها ساکن هستند. در شمال تپورها، گیلک‌ها تالشی‌ها و ترکمن‌ها. در میانه لرها و شاخه‌های کوچکتر آن. در جنوب عرب‌ها و در خاور سیستانی‌ها و بلوچ‌ها جای دارند. در بخش‌های گسترده‌‌ای نیز فارس‌ها با خرده فرهنگ قوم‌ها زندگی می‌کنند که هرکدام گویش و ادبیات شفاهی ویژه‌ای دارند.

این سالن، ادبیات قومی– محلی کودکان مناطق ایران را به همراه آشنایی با ویژگی‌های بومی هر منطقه ارائه خواهد کرد.

۲. ادبیات کودکان اقلیت‌های دینی ایرانی

قوم‌هایی چون زرتشتیان، ارمنیان، آسوریان و کلیمیان اگرچه از جنبه جمعیتی چندان پرشمار نیستند، به گستردگی و گوناگونی فرهنگ این سرزمین یاری بسیار رسانده‌اند. این سالن نمایانگر سیر تحول و حرکت ادبیات کودکان این اقلیت‌ها در ایران خواهد بود و برای چهره‌های برجسته و فعال در این زمینه، غرفه‌های ویژه طراحی خواهند شد.

تالار نمایش‌های ویژه و موضوعی

 در این تالار مجموعه‌های ویژه‌ی دولتی و خصوصی (داخلی- خارجی) که به مناسبت‌های خاص به صورت امانی در اختیار موزه‌ی ملی- تخصصی تاریخ ادبیات کودکان ایران قرار می‌گیرد، به نمایش درخواهند آمد.

گارگاه‌ها

    کارگاه مرمت و بازسازی اسناد، منابع و اشیاء موزه

    کارگاه کتاب‌سازی برای کودکان

    کارگاه ساخت نمونه‌ی اسباب‌بازی‌های سنتی

محل موزه

موزه‌های ملی– تخصصی تاریخ ادبیات کودکان ایران با توجه به ویژگی‌های چند فرهنگی جامعه ایران در چند منطقه‌ی قومی ایران قابل اجرا خواهد بود. برای اجرای این پروژه دو شهر تهران و اصفهان پیشنهاد می‌شوند.

شهر تهران به سبب بالا بودن شمار بالقوه و بالفعل مخاطبان آن و تنوع مخاطبان و شهر اصفهان به سبب انجام فعالیت‌های دور از مرکز و دوری از مناطق زلزله خیز با ریسک بالا و به سبب پتانسیل‌های آن به عنوان یکی از اصلی‌ترین قطب‌های گردشگری و جهانگردی ایران، انتخاب شده‌اند.

مساحت کمینه هزار متر مربع و مساحت بیشینه پنج‌هزار مترمربع پیشنهاد می‌شود تا دسترسی به موزه از طریق وسایل نقلیه‌ی عمومی و خصوصی آسان باشد، ایجاد پارکینگ مناسب و امکان دسترسی به خطوط مخابراتی برای استفاده از فناوری‌های ارتباطی – اطلاعاتی نیز پیشنهاد می‌شود.

 

منبع: موزه‌ها شماره ۴۳ بهار ۱۳۸۵

موزۀ فرهنگ و ادبیات کودکان ایران

طرح جامع موزه ملی ـ تخصصی فرهنگ و ادبیات کودکان ایران(بخش سوم)

در سالن‌های اصلی موزه اشیاء و منابع مربوط به ادبیات، آموزش و پرورش، وضعیت و جایگاه کودکان، و... به ترتیب سیر تاریخی به نمایش گذاشته خواهند شد.

الف) ادبیات شفاهی کودکان

در دوران باستان، ادبیات ریختی شفاهی داشت. در ایران بخش بزرگی از ادبیات شفاهی، ادبیات ویژه‌ی کودکان است که در فرهنگ سنتی ما، پیشینه‌ای چند هزار ساله دارد. ادبیات شفاهی ویژه‌ی کودکان، سازگار با درک و فهم کودکان و ذوق و نیاز‌های آن‌ها به زبان‌ها و گویش‌های مردم پدید آمده و کالبدهایی گوناگون از نثر و نظم، تا ترانه و افسانه پیدا کرده‌اند این بخش از چند تالار تشکیل می‌‌شود:

۱. تالار لالایی‌ها

لالایی گونه‌ای از ادبیات کودکان و از جنس ادبیات موقعیتی است. لالایی‌ها کاربردی هستند و تنها هنگام آرامش بخشیدن به کودک او را از دنیای بیداری به دنیای خواب می‌برند. لالایی‌ها از بدوی‌ترین آثار موسیقی جهان هستند و گاه فقط شکل صوت دارند.

در این تالار اسناد نوشتاری، شنیداری و دیداری از لالایی‌های اقوام مختلف ایرانی همراه با ابزارهایی همچون گهواره و ننو به نمایش گذاشته خواهند شد. بازسازی فضای خواباندن یک کودک توسط مادر یا لله در ننو یا گهواره و پخش لالایی‌های اقوام به زبان‌ها و لهجه‌های گوناگون ایرانی از راه گوشی، از دیگر جاذبه‌های این تالار خواهد بود.

۲. تالار قصه‌گویی سنتی

در جامعه‌های سنتی، کودکان با شنیدن متل‌ها، چیستان‌ها و قصه‌ها از زبان مادران، مادربزرگ‌ها، پدران و پدربرزگ‌ها با پدیده‌های طبیعی دنیای پیرامون و ویژگی‌های فرهنگ جامعه آشنا می‌شوند. فرهنگ مردم و ادبیات شفاهی را دو گروه از راویان منتقل می‌کردند. دسته نخست، راویان غیر حرفه‌ای بودند که بنا به ذوق و پسند خود، آنچه را که در سینه داشتند در آیین‌های گوناگون روایت می‌کردند. اما گروه دوم که راویان حرفه‌ای بودند. تنها از راه روایتگری زندگی خود را می‌گذراندند. سندهای به دست آمده، نشانگر وجود راویان حرفه‌ای در زمان‌های دور است. در این دوران افرادی بوده‌اند که به طور حرفه‌ای به کار نقل و روایت ادبیات می‌پرداخته‌اند. آن‌ها از حافظه‌ایی نیرومند و بیانی شیوا برخوردار بودند و به یاری بیان و تصویرهای زبانی و حرکت صورت و دست‌ها، مخاطبان را شیفته می‌کردند. در ایران کهن، به این افراد گوسان می‌گفتند. روایت افسانه‌ها و داستان‌های اسطوره‌ها و ایزدان همراه موسیقی، بخشی از آموزش رسمی کودکان در ایران پیش از اسلام بوده است. از عصر صفوی بازار نقال‌ها و قصه‌گویان، تعزیه خوانان گرمتر شد که در میدان‌ها و قهوه‌خانه‌ها همراه با پرده‌های نمایشی به قصه‌خوانی و نقالی‌ می‌پرداختند. گروهی از آن‌ها، راویان داستان‌های حماسی شاهنامه بودند. دسته‌ای داستان‌های تاریخی و افسانه‌ای مانند اسکندرنامه را باز می‌گفتند و دیگران داستانسرای حماسه‌ها و رویدادهای تاریخی، افسانه‌ای و دینی مانند حمره‌نامه بودند. بدون شک بسیاری از افسانه‌های عامیانه را زن‌ها روایت ‌کرده‌اند یکی از قصه‌گویان برجسته دوران اخیر که نام او در تاریخ آمده، پیرزنی به نام مشدی گلین خانم است. قصه‌گویی حتی در این اواخر هیچ‌گاه در سرزمین ایران که سنت شفاهی گسترده و عمیقی دارد، به فراموشی سپرده نشد. امروز نیز نقالانی در قهوه‌خانه‌ها و جاهای دیگر به روایت داستان‌های حماسی می‌پردازند. این قصه‌گوها را مرشد می‌گویند. گروه دیگر از نقالان هم در گذشته در فضای باز یا بسته، پرده خوانی می‌کردند. دو روز پس از آغاز به کار رادیو، صبحی (فضل‌... مهتدی) نخستین داستان خود برای کودکان از رادیو برای کودکان نقل کرد. صبحی در مدت ۲۲ سال ۳۵۲۱ جلسه قصه گفت. و یک میلیون و نیم بچه به قصه‌های صبحی گوش دادند. برنامه ظهر جمعه یکی از برنامه‌های ثابت و پرطرفدار رادیو بود.

در این تالار ابزارها و سندهای نوشتاری، شنیداری و دیداری به جا‌ی مانده در این زمینه به نمایش درخواهد آمد. غرفه‌هایی برای معرفی قصه‌گویان بنام ساخته خواهند شد و قصه‌گویان در فضاهای بازسازی شده به قصه‌خوانی زنده می‌پردازند.

۳. تالار نمایش

 نخستین تماشاخانه‌های عمومی ‌در فضای بوستان‌ها شکل گرفت و سنگ بنایی شد برای تماشاخانه‌های عمومی ‌بسته با سکو و پرده و به شیوه‌ای اروپایی به ویژه ایتالیایی. گاه نمایش‌ها به شکل خصوصی‌ در خانه‌ها اجرا می‌شد که هدف آن‌ها همسان با نمایش‌های عمومی بود. شمار نمایش‌ها از سال۱۳۰۰ در ایران رو به فزونی گذاشت. نخستین حرکت‌ها برای اجرای نمایش ویژه کودکان از آموزشگاه‌ها آغاز شد. در دوره زمانی ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۰ ادبیات نمایشی کودک و نوجوان بیش از دیگر گونه‌های ادبیات کودکان با آموزش و پرورش گره خورد و اجرای نمایش پیوسته در فهرست فعالیت‌های فرابرنامه درسی کودکان و نوجوانان در کودکستان‌ها، دبستان‌ها و دبیرستان‌ها گنجانده می‌شد. این پدیده را بیش از همه می‌توان برآیند رشد تئاتر نو در ایران، گرایش گسترده مردم طبقه‌ی میانه به هنر تئاتر، و تاثیرگذاری آموزشی و هنری این مقوله در مدرسه‌ها دانست. به ویژه اینکه در دوره رضاشاه و در دوره نخست حکومت محمدرضا شاه که هنوز تلویزیون به ایران نیامده بود، تئاتر در کنار سینما یکی از سرگرمی‌های اصلی مردم شهری بود. نمایش‌هایی که در مدرسه‌ها و سالن‌های شهر اجرا می‌شدند، گونه‌های مختلفی از ادبیات نمایشی را دربر می‌گرفتند. شماری از نمایشنامه‌هایی که برای کودکان و نوجوانان به اجرا در می‌آمدند، برگرفته از نمایشنامه‌ها یا داستان‌ها و افسانه‌های کشورهای دیگر بودند که به فارسی ترجمه و به شکل کتاب منتشر شده بودند‌. برخی از افسانه‌های عامیانه ایرانی نیز در این دوره در قالب نمایشنامه کودکان بازنویسی شدند. گاه در برخی مدرسه‌ها، زندگینامه‌هایی از بزرگان که می‌توانستند در دادن الگوهای زندگی بهتر کودکان را یاری کنند‌، به شکل نمایش به روی صحنه می‌رفتند. آثار کلاسیک ادبیات ایران‌، به ویژه حکایت‌های سعدی که دارای پند و اندرز بودند، یا موش و گربه عبید زاکانی نیز، بارها به شکل نمایش برای کودکان و نوجوانان به اجرا درآ‌مدند. نمایشنامه‌های تاریخی و اساطیری، به ویژه داستان‌های برگرفته از شاهنامه، همواره با توجه و استقبال کودکان و نوجوانان روبه‌رو می‌شدند. نمایش عروسکی از جمله گونه‌های نمایشی بود که در این دوره به سبب دلبستگی و علا‌قه‌ی کودکان به آن، کما بیش به کار خود ادامه داد‌.

در تالار نمایش همه‌ی اسناد نوشتاری، شنیداری و دیداری در این زمینه به نمایش در خواهند آمد. آگهی‌های اولین نمایش‌های اجرا شده، عکس از اجرای نمایش، پخش صوتی تعدادی از نمایش‌ها از طریق گوشی، بازسازی چند صحنه نمایش سنتی کودکان، بازسازی و یا تهیه‌ی تعدادی از عروسک‌های نمایشی، ارائه‌ی کتاب‌های نمایشنامه، ایجاد غرفه‌ی خاص دست‌اندرکاران ادبیات نمایشی و بازسازی فضاها و شخصیت‌های افسانه‌ای ایرانی، فضای این تالار را شکل خواهد داد.

منبع: موزه‌ها شماره ۴۳ بهار ۱۳۸۵

موزه ملک

نگاره هاي عشق از هنر خط بنايي و نقوش معماري اسلامي

 

به گزارش روابط عمومي مؤسسه كتابخانه و موزه ملي ملك، نمايشگاهي از آثار "استاد حسين زمرشيدي" در نگارخانه اين مؤسسه برپا خواهد شد.

استاد حسين زمرشيدي، از پيشكسوتان طراحي نقوش و معماري سنتي، متولد 1318 در مشهد از معماران سنتي ايراني است كه زيردست پدرش، حاج محمد معمار كار ميكرد. از كارهاي وي ميتوان به كاشي كاري آرامگاه خواجه ربيع و گنبد سبز در مشهد، آرامگاه امامزاده محروق در نيشابور و آرامگاه شيخ احمد جامي در تربت جام نام برد. زمرشيدي تحصيلاتي در زمينه ساختمان و معماري در ايران و آلمان داشته است. وي همچنين عضو فرهنگستان هنر و استاد دانشگاه مي باشد.

اين نمايشگاه كه شامل 17 اثر از آخرين طراحي ها و نوآوريهاي استاد زمرشيدي در زمينه طراحي نقوش  هندسي در هنر ايراني اسلامي است ، از روز شنبه مورخ24/4/91 به مدت يك هفته در معرض ديد علاقمندان قرار دارد.

موزۀ فرهنگ و ادبیات کودکان ایران

طرح جامع موزه ملی ـ تخصصی فرهنگ و ادبیات کودکان ایران(بخش دوم)

اجزای اصلی موزه

1-    باغ موزه (فضای خارجی)

فضای سبز بوستان در چند بخش طراحی خواهد شد: پارک و گذرگاه‌های عمومی، بازی‌سرای عمومی، میدانگاه بازی‌های نمایشی (آمفی تئاتر روباز) و فضای سرویس‌های اطلاعاتی و بهداشتی.

2-    بوستان و گذرگاه‌های عمومی

در محوطه‌ی پارک تندیس‌ شخصیت‌های برجسته ادبیات کودکان، و آموزگاران بزرگ ایران نصب خواهند شد. این فضا که از ورودی بوستان تا بنای موزه امتداد خواهد داشت، بازدید کنندگان را گام به گام به قلب تاریخ راهنمایی می‌کنند (ترتیب چیدمان تندیس‌ها از تاریخ معاصر نزدیک در ورودی تا تاریخ باستان است که به بنای موزه منتهی می‌شود).

3-    بازی‌سرای بیرونی

بازی سرا محل اجرای بازهای قدیمی و سنتی ایرانی است. در سرزمین پهناور و کهنسال ایران، با وجود تنوع در آب و هوا و گوناگونی ریشه‌های فرهنگی، بازی و سرگرمی رایج در میان مردم نیز از تنوع و گستردگی برخوردار است. هیچ کس نمی‌داند این بازی‌ها و سرگرمی‌ها از چه زمان و از کجا آغاز شده‌اند و چه کس یا کسانی آغازگر آن‌ها بوده‌اند. در لابه‌لای متون قدیمی شاعران و نویسندگان برخی از این بازی‌ها ضبط شده‌اند که دلالت بر دیرینگی شماری از آن‌ها دارد. این بازی‌ها همانند قصه‌ها و افسانه‌ها، متل‌ها و ترانه‌ها و آداب و رسوم و اعتقاد‌های رایج در میان مردم، نشانه‌هایی از حیات فرهنگی جامعه به شمار می‌آیند و گستردگی و گوناگونی آن‌ها نشانگر ژرفا و غنای فرهنگی جوامع تلقی می‌شود. در بازی سرای بیرونی سعی خواهد شد بر اساس مستندات موجود، به برخی از بازی‌ها پرداخته شود. کودکان و نوجوانان با حضور راهنما می‌توانند بازی‌های گروهی قدیمی را تجربه کنند (همچون: آب اومد، کدوم آب، آسیاب بچرخ، آسیاب بشین، آفتاب مهتاب چه رنگه؟، عمو زنجیرباف، آی تخم مرغ گندیده، الک دو لک،...). اسباب‌بازی‌ها، ابزار بازی‌های گروهی، اسناد نوشتاری و دیداری،... و فضاسازی برخی از بازی‌ها که در فضای بسته بازی می‌شده است در تالار بازی‌ها به نمایش در خواهند آمد.

4-    بازی‌های نمایشی سنتی

 بازی‌های نمایشی که معمولاً در میهمانی‌ها و جشن‌های عمومی اجراء می‌شوند بخشی دیگر از بازی‌ها برای پر کردن اوقات فراغت کودکان و بزرگسالان بودند. اجرا‌ی این‌گونه بازی‌های نمایشی در مناسبت‌های ویژه و برنامه‌ریزی شده، در آمفی تئاتر روباز باغ انجام خواهد شد.

5-    موزۀ سرپوشیده ( سالن‌های داخلی)

در سالن‌های اصلی موزه اشیاء و منابع مربوط به ادبیات، آموزش و پرورش، وضعیت و جایگاه کودکان، و... به ترتیب سیر تاریخی به نمایش گذاشته خواهند شد.

منبع: موزه‌ها شماره ۴۳ بهار ۱۳۸۵

موزۀ فرهنگ و ادبیات کودکان ایران

(بخش نخست)

طرح جامع موزه ملی ـ تخصصی فرهنگ و ادبیات کودکان ایران

مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان، نهادی غیردولتی است که در سال ۱۳۷۹ پایه گذاشته شد. این نهاد از سوی پژوهشگرانی بنیاد نهاده شده است که کار پژوهش تاریخ ادبیات کودکان را در سال ۱۳۷۶ به شکل فردی آغاز کردند و اکنون در چارچوب این مؤسسه با بیش از ۵۰ عضو در تهران و شهرهای بزرگی چون اصفهان،‌ شیراز، مشهد، تبریز، یزد، اهواز و قم به کار خود ادامه می‌دهند. دفتر این مؤسسه در تهران است. شیوه همکاری با این مؤسسه به دو شکل: کار رسمی و کار داوطلبانه است.

طرح موضوع

در جهان امروز برپایه‌ی نگرش توسعه پایدار و بالا بردن سطح آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان از راه‌ها و ابزارهای گوناگونی برای آشنایی آنان با میراث فرهنگی جامعه خود بهره گرفته می‌شود. این کار سبب می‌شود که کودکان و نوجوانان به پاسداشت فرهنگ ملی خود علاقه‌مند شوند و در پی آن رفتارهای مسئولیت‌پذیرتری که نشانه رشد شهروندی و دموکراسی است، انتخاب کنند. گسترش فرهنگ موزه‌ای یکی از راه‌های موثر برای بالا بردن درک پدیده‌های فرهنگی در این گروه از مخاطبان است.

از این رو مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان که کار پژوهش‌های بنیادی در زمینه ادبیات کودکان را در ایران برعهده دارد، باارزش‌ترین گنجینه‌ی تاریخی شامل آثار و اسناد ادبیات کودکان از دوره مشروطه تا سال ۱۳۵۷ را گردآوری کرده است.

ساختار موزه‌ی ملی - تخصصی

این مجموعه با چهار کاربری طراحی می‌شود: موزه، پژوهشی، اطلاع‌رسانی، تفرجگاه

الف) موزه ملی- تخصصی تاریخ ادبیات کودکان ایران

موزه جایگاه همه‌گونه سندهای تاریخی (نوشتاری، دیداری، شنیداری) از وضعیت و جایگاه کودکان و نوجوانان، ادبیات کودکان، آموزش و پرورش، آثار و زندگی دست‌اندرکاران ادبیات کودکان ایران: پژوهشگران، استادان آموزش و پرورش که نظریه‌هایی درباره‌ی ادبیات کودکان داشته‌اند، نویسندگان، مترجمان، تصویرگران، منتقدان، روزنامه‌نگاران،... خواهد بود.

ب) پژوهشکدۀ تاریخ ادبیات کودکان ایران

روند شناسایی و گردآوری منابع مطالعاتی در داخل و خارج از کشور و تجزیه و تحلیل یافته‌های خام در حوزه‌ی موضوعی موزه، هیچ‌گاه به پایان نخواهد رسید. پیش‌بینی واحدی پژوهشی در موزه، هم به حفظ هر چه بهتر منابع موجود کمک خواهد کرد و هم تاثیر بسزایی در رشد و توسعه‌ی مجموعه در راستای موضوعی کودک و نوجوان خواهد داشت. پشتیبانی اطلاعاتی موزه، کتابخانه و مرکز اطلاع‌رسانی؛ برنامه‌ریزی و برگزاری همایش‌های تخصصی و شرکت در همایش‌های داخلی و بین‌المللی، از دیگر فعالیت‌های این پژوهشکده خواهد بود.

ج) مرکز اطلاع‌رسانی و کتابخانه‌ی تحقیقاتی- تاریخی موزه

زندگی هر مجموعه‌ی فرهنگی در گروی ارتباط تنگاتنگ مجموعه با جامعه‌ی مخاطبان، فارغ از محدودیت‌های مکانی، زبانی و زمانی است، و اطلاع‌رسانی رکن اول در حرکت‌های فرهنگی پایدار است. اطلاع‌رسانی درباره‌ی موجودی موزه و فعالیت‌های آن که ماهیتی ملی- تخصصی دارد، اما موجودیت آن در مکانی مشخص طراحی شده، امری اجتناب‌ناپذیر است. برای برقرای ارتباط با جامعه‌ی مخاطب باید از کلیه ابزارهای اطلاع‌رسانی و تبلیغاتی مناسب بهره برد تا با توجه به تنوع مخاطبان و تنوع موضوع، بالاترین دریافت اطلاعاتی از موزه در سطح ملی و فراملی تامین شود.

    کتابخانه‌ی تحقیقاتی- تاریخی موزه: این کتابخانه کار شناسایی و گردآوری منابع نوشتاری و تصویری ادبیات کودکان را به عهده خواهد داشت و از کلیه منابع نوشتاری و تصویری نمایش داده شده در سالن‌ها نسخه‌ای در کتابخانه قرار خواهد گرفت تا پژوهشگران به اصل منابع و اطلاعات بیشتر در حوزه‌ی ادبیات کودکان و نوجوانان دسترسی داشته‌ باشند. همچنین بخشی از کتابخانه به مجموعه‌ی افسانه‌شناسی ایرانی اختصاص داده خواهد شد.

         مرکز اطلاع‌رسانی موزه: در این مرکز با استفاده از فناوری‌های ارتباطی– اطلاعاتی، امر اطلاع‌رسانی درباره فعالیت‌های موزه و موضوعات تحت پوشش آن در سطحی گسترده‌تر (ملی و فراملی) تعریف می‌شود. از اولین طرح‌ها می‌توان به وب سایت موزه (در دو بخش برای کودکان و برای بزرگسالان به دو زبان فارسی و انگلیسی)، بانک اطلاعات ادبیات کودکان و نوجوانان، کتابخانه‌ی دیجیتالی ادبیات کودکان و نوجوانان، موزه‌ی مجازی فرهنگ و ادبیات کودکان و نوجوانان و نشریه‌ی تخصصی- خبری الکترونیکی دو زبانه (فارسی– انگلیسی) اشاره کرد:

         وب سایت: این وب سایت وظیفه‌ی اطلاع‌رسانی و معرفی موزه‌ی ملی- تخصصی تاریخ ادبیات کودکان ایران را به عهده خواهد داشت و درگاه ورود موزه به شاهراه‌های اینترنتی و جامعه جهانی و اطلاعاتی و همچنین درگاه ورود همه‌ی دوستداران فرهنگ و ادب کودکان و نوجوانان ایرانی از دیگر نقاط به دنیای جذاب حوزه‌ی تمدنی ایران خواهد بود.

        موزه مجازی فرهنگ و ادبیات کودکان و نوجوانان: این موزه به منظور نمایش نمونه‌هایی از فرهنگ و ادبیات کودکان و نوجوانان؛ آشنایی با فرهنگ و ادبیات کودکان و نوجوانان حوزه‌ی تمدنی ایران از طریق جلوه‌های دیداری و بالا بردن درک دیداری از این فرهنگ و پرکردن اوقات فراغت کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، طرح موزه‌ی مجازی کودک ایران ( با اولویت ادبیات کودکان، آموزش و پرورش، بازی‌ها و بازیچه‌های کودکانه و پوشش تاریخی کودک) برای کسانی که به دلیل بعد مسافت (داخل و خارج از ایران) قادر به بازدید حضوری از مجموعه نیستند طراحی می‌شود.

منبع:  موزه‌ها شماره ۴۳ بهار ۱۳۸۵

 

د) تفرجگاه

امکان حضور در فضاهای فرهنگی- هنری که به نوعی با تفریح و سرگرمی همراه باشند، همیشه مورد استقبال کودکان و نوجوانان و بزرگسالان در تمامی گروه‌های سنی و طبقات اجتماعی بوده است. شکستن فضاهای خشک آموزشی و سکوت فضاهای فرهنگی– هنری و ارائه‌ی برخی اطلاعات فرهنگی در فضاهای باز می‌تواند بسیار جذاب و گیرا باشد. توجه به ایجاد این فضای باز و طراحی باغ موزه، از این فکر نشات می‌گیرد.

کتاب شناسی فارسی موزه داری

کتاب شناسی فارسی موزه داری(۵)

- ساماران، شارل، روش­هاي پژوهش در تاريخ؛ موزه­ها، ترجمه ابوالقاسم بيگناه و ديگران، جلد 3، مشهد:آستان قدس رضوي، 1371.

- بهشتي، سيد محمد، معنا و ماهيت موزه،  رواق، شمارۀ 3 ، تابستان1378،ص17.

- بهرمان، علي­رضا - دکتر رسول وطن­دوست، نقل و انتقال و نمايش آثار حجيم و سنگين موزه­ای، مجموعه مقالات نخستين همايش حفاظت و مرمت آثار تاريخی- فرهنگی، تهران: دانشگاه هنر، 1376، صص 353-348.

- پدرام، بهنام، موزه در موزه، موزه­ها ، شمارة 19 و 18 ، تهران: تابستان و پاييز 1376، صص 24-18.

- پرايس، نيکلاس استانلی، حفاظت و مرمت در کاوش­های باستان­شناسی، ترجمة مير محسن موسوی، تهران: دانشگاه هنر، 1377 .

- پلندرليت، هارولد . ج، حفاظت، نگه­داری و مرمت آثار هنری و تاريخی، ترجمة دکتر رسول وطن­دوست، تهران: دانشگاه هنر ،1376.

-  تجهيزات انبارها، ترجمة ا. نيک­فرجام، گزارش ماه نشريه داخلي سازمان ميراث فرهنگی، شمارة 11، تهران: مهرماه 1379، صص 15-14.

- جانسون، ای ورنر – جوآن سی. هورگان، نگاه­داری مجموعة موزه در انبار، ترجمة مهرداد وحدتی دانشمند، تهران: موسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگی، 1370.

- دادگر، ليلا، نکاتی چند در زمينة نگه­داری و نمايش قالی در موزه­ها، تهران: ادارة کل موزه­ها، گروه پژوهش و برنامه­ريزی، اسفند 1364، صص 20-17.

- راحت ورنو سفادرانی، زهرا، نگاهی به موزة فرش ايران، کتاب ماه، ويژه نامة فرش، تهران: مرداد و شهريور 1379، ص97-94 .

- راه­کارها و روش­هاي ملي مديريت موزه، تهران: انتشارات اداره کل موزه­هاي بنياد مستضعفان و جانبازان، زمستان، 1377.

- رستمي، مصطفي- ابوالفضل سمنانی، انسان: مهم­ترين عامل تخريب و زوال آثار تاريخي-فرهنگي، مجموعه مقالات نخستين همايش مرمت آثار تاريخي فرهنگي، تهران: دانشگاه هنر، 1376 ، صص76-60 .

- ری درر، ژوزف، روش­های جديد مرمت و نگه­داری اموال فرهنگی، ترجمه دکتر ابوالفضل سمناني-حميد فرهمند بروجني، تهران: دانشگاه هنر،1376.

- ريوير، هانري- ژرژ، موزه­های مردم­شناسي، ترجمه و اقتباس اصغر کريمی، موزه­ها، سال اول، شماره يکم، تهران: فرورين1360، صص13-4.

- دبيري­نژاد، رضا، موزه: ديروز، امروز، فردا، تهران: نشر ساحت،1383.

- ساسان­نژاد، امير هوشنگ، سيستم­هاي اطلاعاتي مديريت، تهران: آذرخش، چاپ اول، 1376.

- سياست­گزاري انبار اشياء و به­کارگيري آن­ها، ترجمه ا.قيطاسي، گزارش ماه نشريه داخلي سازمان ميراث فرهنگي، شماره11، تهران: مهرماه1379، صص28- 27.

- شريعت­زاده، سيد علي­اصغر، موزه آستان قدس رضوي، موزه­ها ،3و4 تهران: خرداد و تير 1360 صص37-30.

- شريعت­زاده، سيد علي­اصغر، موزه­ها: جلوه­گاه انديشه و هنر، تهران:  ميراث فرهنگي، شماره 14.

-شلي، مارجري، مراقبت و نگه­داري اشياء هنري، روش­هاي به­کار رفته در موزه متروپوليتن، ترجمه زهرا باستي، تهران: سازمان ميراث فرهنگي، 1375.

- شيشه­گران، آرمان، نکاتي آموزشي در برخورد با شيشه­هاي باستاني، موزه­ها، شماره10و 9، تهران: شهريور1369، صص62-56.

- صمدي رندي، يونس، مجموعه قوانين، مقررات، آيين­نامه­ها، بخشنامه­ها و معاهدات ميراث فرهنگي کشور، تهران: ميراث فرهنگي،1376.

- فيوضات، جاويد، فرهنگ دانستنيهاي علمي و عملي براي نگه­داري و ترميم آثار هنري، هنر و مردم، شماره هشتاد و سوم، تهران: شهريور1348، صص53-47.

- فيوضات، جاويد، نگه­داري و مرمت اشياء باستاني و آثار هنري، تهران: فرهنگ و مردم، جلد اول، آبان1347.

- کمال، سوارنا، تاثير زيانبار نور بر اشياء موزه­اي و اقدامات حفاظتي، ترجمه مهرداد وحدتي دانشمند، تهران: اداره کل موزش و انتشارات، 1364.

- کياني، محمد يوسف، شيشه، سفال و سفالگري در ايران، تهران: نسيم دانش،1379 .

- گدی، ايون، حفاظت سفال و آبگينه، ترجمه مهرداد وحدتي دانشمند، تهران: اداره کل آموزش و انتشارات،1364.

- ماريا، جوزف ماريا، موزه­هاي جديد موزه­هاي مدرن، ترجمه اکرم بحرالعلومي، اداره کل ميراث فرهنگي استان فارس، چاپ اول،1382.

- مشخصات يک آرشيو مدرن موزه­اي، تهران: بنياد يادگارهای فرهنگي، مرداد1378.

- موزه از دايره المعارف بريتانيکا، ترجمه کلود کرباسي، موزه­ها، شماره 3و4 ، تهران: خرداد و تير 1360، ص7.

- موزه: چگونه مي­توان عمليات مربوط به اصول علم موزه­داري را رهبري کرد؟ ،ترجمه عبدالحسين سروقد مقدم، تهران: استان قدس رضوي، چاپ اول،1371.

- ناصري­پور، محمد، تاريخ معماري موزه، موزه­ها، ويژه­نامه موزه و توسعه، شماره22، تهران: زمستان 1378، صص62-59.

- نفيسي، نوشين­دوخت، موزه­داري، تهران: سمت،1380.

- نفيسي، نوشين­دوخت، پيرايش موزه­ها، ميراث فرهنگي ويژه گردهمايي باستان شناسي شوش، شماره 12، 1373.

 

آشنایی با موزه های جهان

موزۀ هنر اسلامی در قاهره

این موزه در سال 1903 در مرکز قاهره ساخته شد و در اصل برای حفظ میراث فرهنگی و عتیقه‌های مصر بنا شده بود.

این موزه شامل 25 گالری و حدود دو هزار و 500 اثر هنری و تاریخی است. این آثار از میان 100 هزار اثر هنری انتخاب شده‌اند.

در میان گنجینه این موزه کلید زراندود کعبه و همچنین قدیمی‌ترین دینار دوران اسلامی که متعلق به سال 697 میلادی است، به چشم می‌خورد.

دست‌نویس‌هایی نادر از قرآن کریم نیز از جلوه‌های اصلی این موزه هستند. در موزه هنر اسلامی همچنین قالی‌های ایرانی، سرامیک‌های عصر عثمانی و ابزارهای قدیمی که در دوران کهن در علم نجوم، کیمیا و معماری استفاده می‌شد در معرض بازدید عموم هستند.

منبع: http://www.khabaronline.ir/


کتاب شناسی فارسی موزه داری

1-      م‍س‍ت‍ن‍دس‍ازی‌ اش‍ی‍اء ب‍اس‍ت‍ان‍ی، ب‍ان‍رج‍ی‌، ن‌.ر.، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌،۱۳۶۳،۴۳ص‌.

2-      م‍راق‍ب‍ت‌ و ن‍گ‍ه‍داری‌ اش‍ی‍اء م‍وزه‌ ای،آگ‍راوال‌، ا.پ‍ی.، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌،۱۳۶۳،۱۲۱ص‌.

3-      تأث‍ی‍رات‌ ن‍وس‍ان‌ رطوب‍ت‌ ن‍س‍ب‍ی‌ ب‍ر اش‍ی‍اء م‍وزه‌ ای‌ و اق‍دام‍ات‌ ح‍ف‍اظت‍ی،‌ ک‍م‍ال‌، س‍وارن‍ا، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران،۱۳۶۳‌،۳۳ص‌.

4-      ان‍ت‍خ‍اب‌ و آم‍وزش‌ ک‍ارک‍ن‍ان‌ م‍وزه‌ ه‍ا، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌،۱۳۶۴ ،۷۰ص‌.

5-      آم‍وزش‌ در م‍وزه‌ ه‍ا، ه‍اری‍س‍ون‌، م‍ال‍ی، س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور، ت‍ه‍ران‌، ۱۳۶۷، ۴۲ص‌.

6-      ک‍ارک‍ن‍ان‌ م‍وزه، داگ‍لاس‌، آ.آل‍ن‌، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌، ۱۳۶۴، ۴۸ص‌.

کتاب شناسی فارسی موزه داری

کتاب شناسی موزه داری

۱-      ب‍ن‍ی‍اد گ‍س‍ت‍رش‌ م‍وزه‌ در ای‍ران، وزارت‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ و ه‍ن‍رف‌ اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران: 1355.‌۲۶۶ص.

۲- به­‍م‍ن‍اس‍ب‍ت‌ روز ج‍ه‍ان‍ی‌ م‍وزه‌ ( ۲۸اردی‍ب‍ه‍ش‍ت‌) ن‍ق‍ی‍ل‍ی‌ ح‍ک‍م‌ آب‍ادی‌، ن‍اص‍ر، اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران‌۱۳۶۴  .

۳ -  ح‍ف‍اظت‌ اش‍ی‍اء ب‍رن‍زی، ه‍ان‍س‍ن‌، ن‌. ه‌.اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران۱۳۶۳.

۴-   ح‍ف‍اظت‌ از ام‍وال‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی، ب‍وس‍ت‍ی‍ک‌، وی‍ل‍ی‍ام‌،  س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور۱۳۷۳، ت‍ه‍ران‌،۴۶ص‌.

۵- م‍راق‍ب‍ت‌ و ن‍گ‍ه‍­داری‌ اش‍ی‍ای‌ ه‍ن‍ری، ش‍ل‍ی‌، م‍ارج‍ری‌،س‍ازم‍ان‌ م‍ی‍راث‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ ک‍ش‍ور، ت‍ه‍ران۱۳۷۵،۱۵۴ص‌.م‍ص‍ور

۶- م‍س‍ت‍ن‍دس‍ازی‌ آث‍ار ه‍ن‍ری، ک‍م‍ال‌، س‍وارن‍ا،اداره‌ ک‍ل‌ م‍وزه‌ ه‍ا، ت‍ه‍ران۱۳۶۳

موزه­ها و  هنر جدید

موزه­ ها و  هنر جدید

 بهترين راه براي نظم بخشيدن به آثار هنري كدام است؟ مدت چهارصد سال است كه موزه هاي هنري آثار خود را به صورت آكادميك و با توالي آثار هنرمند، تقدم زمان، سبك و يا نوع گرايش طبقه بندي كردهاند . اما اخيراً برخي از موزه هاي هنر مدرن اين رويه را به چالش كشيده اند. با اين همه هيچكدام همچون نمايشگاه Big Bang (انفجار بزرگ) كه اخيراً در مركز ژرژ پمپيدو شهر پاريس برگزار شد و تا پايان ماه ادامه داشت، با بحث و جدل همراه نبوده است.

در اين شيوه چيدمان، آثار هنرمندان مشهور در كنار هنرمندان ناشناس قرا مي گيرد. هنرمندان جوان و كهن سال شانه به شانه هم ايستاده اند. رسانه هاي مختلف هنري در هم مي آميزند و در نهايت كلكسيون پمپيدو به گونه ايي ديگر ديده خواهد شد. به طور مثال در سالن شماره يك، به شكلي موضوعي با پيكره هاي دفرمه شده مواجه و نوعي تحليل اندام انسان را در آن شاهديم. در اينجا اثري به شيوه گروتسك از ويليام دكونينگ، زن ايستاده از آلبرتو جاكومتي، تصاويري كوبيستي از اندام چند زن كه توسط پيكاسو كشيده شده است و تابلويي سه لتي از فرانسيس بيكن در كنار هم قرار گرفته اند كه اين خود مي تواند نشان دهنده سردرگمي و پريشاني پيكره ها باشد.

در سالني ديگر با اثري از اندي وارهول با عنوان (ten Lizes) مواجهيم. و در كنارش چهار نيمتنه زن از ايوكلاين كه مربوط به دوره آبي اوست و همچنين مردي از دنيس اوپنهايم كه روبهروي يك ناقوس بزرگ برنزي قرار گرفته و هر از چندگاهي با سر به آن ضربه ميزند و صداي بلندي را توليد مي كند.

به طور كلي نمايشگاه Big Bang بر مبناي هشت موضوع از باستانگرايي تا جنگ، به اضافه چهل زير موضوع چيده مان شده است. مجريان اين طرح بر اين باورند كه درآميختن اين آثار به خودي خود يك انقلاب تمام عيار به شمار مي آيد. كاترين گرنيه سرپرست اين نمايشگاه مي گويد: «هنرمندان معاصر سعي مي كنند از دسته بنديهاي آكادميك بگريزند … آنها بر اساس تقدم زماني فكر نمي كنند و نمي خواهند در يك جنبش خاص هنري دسته بندي شوند. بسياري از آنها چندان به تاريخ علاقه­مند نيستند و مي خواهند كه آثار خود را فارغ از اين مسايل بي افرينند.»

اولين ايده اين حركت به سال ۱۹۹۹ باز ميگردد كه موزه هنر مدرن شهر نيويورك (MOMA) براي راه اندازي يك نمايشگاه به طور مختصر با آن شيوه تمرين نمود. موزه MOMA براي خلاصه كردن اشكال متفاوت هنر قرن بيستم مجموعه خود را به سه دسته تقسيم كرد. مردم، مكانها و اشيا. منتقدين نشريات اين دسته بندي را سخاوتمندانه، جنجالبرانگيز و در عين حال ساده انگشاته شده و كم نظير خواندند.

در همين اثنا موزه تيت مدرن لندن نيز افتتاح شد (سال ۲۰۰۰)، در حالي كه در مجموعه خود موضوع هاي منظره، بدن برهنه، طبيعت بيجان و موضوعات تاريخي را تفكيك كرده بود. در اين نمايشگاه در ذيل هر اثر به صورت توأمان هم در خصوص ايده و هم تاريخ خلق اثر مطلبي نگاشته شده بود كه به اين وسيله ارتباط لازم را براي مخاطبان برقرار شود. منتقدين در اين خصوص نوشتند كه تيت مدرن اين چيدمان غير سنتي را به بدين واسطه انتخاب كرده تا ضعف هاي موزه خود را در خصوص عدم تملك آثار هنري در نيمه اول قرن بيستم، پوشش دهد.

اين فرصت كه در كاتالوگ Big Bang با عنوان «تاريخ سازي» از آن ياد شده است؟ زماني پيش آمد كه مركز ژرژ پمپيدو مترصد نصب يك سيستم ايمني آتشسوزي شده بود. مديران اين مجموعه به جاي بستن موزه و انتقال آثار به جايي ديگر، تصميم گرفتند كه هر طبقه را به صورت جداگانه ايمن سازي كنند. جاي دادن بخش عمده ايي از يك مجموعه شگفت انگيز هشتصدوپنجاه تايي در يك طبقه واحد به خودي خود به يك سازماندهي نوين شباهت يافت.

اين شيوه برخورد با آثار هنري، به اين معني است كه به عنوان مثال شما مي توانيد از يك فيلم لول و هاردي و يك مجسمه دلانگيز پيكاسو از دختري كه در حال طناب بازي است در درون يك اتاق كه با موضوع «كودك» طبقه بندي شده، لذت ببريد. و يا اينكه در اتاقي كه با شيوه استادان مدرسه باهاوس و مثلاً شخص مارسل برو طراحي و اجرا شده است، در مقابل اثري ار واسيلي كاندينسكي نشسته و موضوع «شهر انتزاعي» را تجربه كنيد. همچنين شما در اتاقي ديگر كه عنوان «اتفاقي» را از آن خود كرده است به قطعه اي از آهنگساز تجربي جان گيج با عنوان موسيقي تغييرات گوش خواهيد داد. 

كاترين گرنيه استقبال هنرمندان، كارشناسان و عموم مردم را از اين نمايشگاه ناباورانه و خوب اعلام نموده است و منتقدي نوشت: آنچه كه تصور مي شد به يك درهم ريختگي و نارسايي تعبير شود، هم اكنون به مثابه استحكام در يك ساعت سوييسي خود را نشان داده است.

صد البته گستردگي هنر قرن بيستم با مظاهر بسيارش اين شيوه را همواره با دشواري مواجه كرده و نقدهايي را نيز برانگيخته است مي توان گفت تاريخ بدون سير و زمان، پيشاپيش بي ثباتي را در پي خواهد داشت. كما اينكه منتقدي از روزنامه لوموند هشدار داده بود كه Big Bang به شدت خطا كرده كه خود را در يك موقعيت بي ثبات قرار داده است. اما پاسخ رابرت روزنبلوم كارشناس تاريخ هنر و سر پرست موزه گوگنهايم به اين انتقاد اين است كه اين عدم ثبات مي تواند خوب نيز باشد «اينگونه در معرض ديد قرار گرفتن آثار هنري، قبلاً نيز سابقه داشته است. در واقع هنر قرن بيستم بيش از اندازه در معرض تماشا بوده، موزه ها مجبورند ورقهاي بازي را هر از گاهي براي مردم بُر بزنند تا از آنها چيزهايي، در يك تركيب تازه ببينند.»

به طور كلي، چشم اندازهاي تازه بزرگترين امتياز نمايشگاه هايي از اين دست مي باشد و البته قرار گرفتن متنوع آثاري كه به سختي در ذيل يك موضوع طبقه بندي مي شوند، شايد به طرز گيج كنندهايي خارج از حيطه به نظر برسند و قدري گيج كننده باشند.

پاسخ مشتاقانه به چيدمان اخير نشان مي دهد كه ژرژ پمپيدو هنگامي كه مي خواهد در سال ۲۰۰۷ سي امين سالگرد خود را جشن بگيرد ديگر در تمامي طبقاتش هيچ بازگشتي به گذشته نخواهد داشت. پيش از اين از كارشناسان هنري خواسته شده بود تا گزينه هايشان را به بهترين امكان ارايه دهند. گزنيه مي گويد: «اين تغيير غير مترقبه در فلسفه پمپيدو، انفجاري بزرگ و واقعي خواهد بود».

 منبع: ان موريس، چالشي جديد براي موزه هاي هنر، مهرداد تركمن، مجله تنديس - شماره شماره شصت و يك - ۱۰ آبان ۱۳۸۴

 

 

آشنایی با موزه های جهان

موزه واتیكان

موزه شهر واتیكان شامل 22 مجموعه جداگانه از آثار تمدن‌های گوناگون از جمله مصر، اتروسك‌ها و... است. البته بخش عمدۀ موضوع­های این موزه آثار مربوط به مسیحیت است.

گنبد نقاشی شده میكل‌آنژ كه یكی از بزرگ‌ترین آثار هنری دنیا به شمار می‌رود در این موزه قرار گرفته و در كنار این اثر ارزشمند، ده­ها نقاشی و تندیس از سایر نقاشان و پیكرتراشان مشهور اروپا در این موزه به نمایش گذاشته شده است.

آشنایی با موزه های جهان

موزه هنرهای متروپولیتن نیویورك

موزۀ مشهور متروپولیتن سال 1870 میلادی بنیان نهاده شد و بیش از دو میلیون شیء هنری، تاریخی از سراسر دنیا در این موزه گردآوری و  به نمایش گذاشته شده است. آثاری از چهارگوشه دنیا و  با تنوعی حیرت‌انگیز و در برگیرنده طیفی گسترده­ای از آثار هنر و معماری اسلامی گرفته تا نقاشی‌های كلاسیك اروپایی و آثار هنری آفریقا و شمشیر‌ها و خنجرهای ژاپن. مشهورترین اثر ارزشمند این موزه را می‌توان تابلوی آدم و حوا اثر آلبرشت دوئر دانست.

آشنایی با موزه های جهان

موزه یوفیزی فلورانس

بیش از 60 درصد آثار ثبت شده در یونسكو در كشور ایتالیا قرار دارد و شهر فلورانس، اصلی‌ترین مركز آثار تاریخی ـ هنری ایتالیا محسوب شده و در این میان موزه یوفیزی اصلی‌ترین موزه این شهر شناخته می‌شود.

بازدید از موزه یوفیزی برای بیشتر دوستداران هنر یك رویا محسوب می‌شود زیرا این موزه یكی از كامل‌ترین و بهترین مجموعه‌های نقاشی و مجسمه‌های خلق شده توسط هنرمندان بزرگی چون میكل‌آنژ، لئوناردو داوینچی، رافائل و رامبراند به شمار می‌رود.

موزۀ مقدم

  

موزۀ مقدم

موزه‌ مقدم از جمله خانه‌های مجلل دوران قاجار در عهد ناصری متعلق به یکی از درباریان آن دوره به نام «احتساب‌الملک»، شهردار تهران، است که در 20 آذرماه 1379 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در دی ماه 1383 به عنوان موزه‌ی مقدم دانشگاه تهران افتتاح شد.

این خانه توسط پدر محسن مقدم ــ باستان‌شناس ــ خریداری شد و بعد از تصمیم محسن مقدم مبنی بر تبدیل خانه‌ی پدری‌اش به موزه؛ همه‌ی اموال، اشیا و خود خانه با هدف استفاده‌ دانشجویان و محققان رشته‌ی هنر و باستان‌شناسی در سال 1351 هجری شمسی وقف دانشگاه تهران شد. سرپرستی این مجموعه، پس از درگذشت همسر وی در سال 1369 به دانشگاه تهران واگذار شده تا براساس نیات واقف در اختیار علاقه‌مندان قرار گیرد.

  خانه ـ موزه‌ی مقدم، مانند بسیاری از بناهای بازمانده از دوره‌ی قاجار ترکیبی از معماری ایرانی اسلامی و عناصر برگرفته از معماری اروپایی است که با کاشی‌کاری‌های بسیار ظریف و زیبایی تزیین شده است. این خانه در آغاز، وسعتی بیش از ابعاد کنونی داشته و به عمارت احتسابیه معروف بوده که بخش‌هایی از قسمت بیرونی آن به واسطه‌ی احداث خیابان در دوره‌ی پهلوی تخریب شد و آنچه باقی مانده است در حدود 3400 متر مربع وسعت دارد و شامل ساختمان نشیمن،‌ ساختمان سرایداری، دفتر کار دکتر مقدم، حوض خانه، کارگاه هنری، ساختمان سیحون، گل خانه،‌ ایوان و باغ است و در خیابان امام خمینی، پس از تقاطع شیخ‌ هادی، قرار دارد.

استاد مقدم به دلیل علاقه‌ی شخصی خود به تاریخ و همکاری در پروژه‌های باستان‌شناسی زمان خود با اساتید آن زمان مانند «پرفسور گریشمن» در سیلک کاشان مجموعه‌ها و کلکسیون‌های نفیسی از آثار تاریخی مانند سفالینه‌ها، ابزارهای سنگی، مفرغینه‌ها، سکه‌ها، نسخ خطی، گل نوشته‌ها، کاشی‌ها سده‌ی چهارم تا 14 هجری قمری دارد که نمونه‌ی این آثار در هیچ موزه‌ای در ایران و جهان حتی در موزه‌ی ملی ایران نیز مشاهده نمی‌شود و می‌توان موزه‌ی مقدم را به عنوان نیم نگاهی به تاریخ ایران قلمداد کرد.

وی هم‌چنین در روند تخریب کاخ‌ها در دوره‌ی پهلوی اول، بسیاری از این کاخ‌ها و ساختمان‌ها را خریداری و آثار نفیس آن را در خانه‌ی خود اجرا کرد که می‌توان به طاق گچ‌بری دوره‌ی زندیه در اصفهان، شومینه‌ی کاخ فیروزه خانم سوگلی ناصرالدین شاه در قصر فیروزه، ستون‌های ساختمان عدلیه فتحعلیشاه، کاشی‌های کوباچه (چندرنگ) صفوی، آینه‌کاری‌های دوره‌ی زندیه، حوضچه‌ی کوچک مرمری متعلق به حمام فتحعلیشاه اشاره کرد. به همین دلیل در مجله سپید و سیاه، که از جمله آن دوران ایران بود، مقاله‌ای از پروفسور پوپ با عنوان «بررسی هنرهای ایران» به همراه مقاله‌ای از اسماعیل جمشیدی، خبرنگار معروف، چاپ شده بود که وی خانه مقدم را به عنوان گران‌ترین خانه ـ جهان معرفی کرده بود.

منبع: نوشته شده توسط علیرضا افشاری  

شنبه ۰۳ تیر ۱۳۹۱ ساعت ۱۴:۲۹

http://www.iranboom.ir

 

 

آشنایی با موزه های جهان

موزۀ ملی مصر

مصر و بقایای باستانی فراعنه به اندازه‌ای شهرت بین‌المللی دارد كه یكی از اصلی‌ترین اهداف گردشگرانی كه به آفریقا می‌روند، بازدید از این كشور به شمار می­آید.

 سال 1835 دولت مصر با تأسیس ادارۀ عتیقه‌جات نگه­داری از آثار باقیمانده از تمدن باستانی این كشور را به صورت علمی آغاز كرد و تقریباً سنگ بنای موزه ملی قاهره نیز در همین زمان گذاشته شد تا این كه به مرور و با انجام اصلاحات آن چیزی كه امروزه شاهد هستیم به عنوان موزه ملی مصر از سال 1900 به وجود آمد.

در این موزه از كمیت آثار و اشیا در حد میلیونی خبری نیست ولی كیفیت و ارزش یكصد و بیست هزار شیء تاریخی به نمایش درآمده در این موزه به اندازه‌ای است كه آن را در رتبه ششم برترین موزه‌های دنیا قرار می‌دهد. این آثار شامل مجسمه‌های باستانی، ابولهول‌ها و هزاران شیء عتیقه دیگر از دوران پیش از تاریخ تا زمان سلطه رومیان است.

وجود اشیای به دست آمده از مقابر فراعنه و اشرافزادگان مصری بویژه آثار به دست آمده از مقبره فرعون توت‌عنخ‌آمون در كنار وجود مومیایی‌های بسیار دیدنی و باستانی، تجربه‌ای شگفت‌انگیز است كه بازدید از این موزه را در ذهن هر گردشگری به عنوان یك تجربه متفاوت ثبت می‌كند.

آشنایی با موزه های جهان

موزه اسمیت سونیان واشنگتن

برای توصیف اهمیت این موزه همین اندازه كافی است كه عنوان شود موزه اسمیت سونیان بزرگ‌ترین مجموعه موزه و مركز پژوهشی در دنیای موزه‌ها به شمار می‌رود. این موزه با دارا بودن 16 گالری و زیرمجموعه، 142 میلیون شیء را به نمایش می‌گذارد.

به تمامی بازدیدكنندگان این موزه توصیه می‌شود برای بازدید از آن حتما خود را برای پیاده روی از صبح تا شب برای بیش از دو روز آماده كرده و همچنین حتما از كفش‌های راحتی استفاده كنند زیرا بازدید از تمام بخش‌های این موزه در یك روز امكان‌پذیر نیست.

بخش‌های مختلف این موزه، طیف وسیعی از علم و هنر را در برمی‌گیرد. برخی از این سالن‌ها عبارتند از: موزه هوا و فضا، موزه هنرهای آفریقا، موزه تئاتر، حیات‌وحش و... بتازگی بخشی مربوط به 11‌سپتامبر و تصاویر و اشیا و مدارك به جای مانده از این رویداد، به موزه اضافه شده است.